5 Απρ 2011

Παρέμβαση των Οικολόγων Πράσινων στο 1ο Διεθνές Συνέδριο για τον Ορυκτό Πλούτο

ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ: ΠΟΣΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥΣ ; ΤΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΥΣΙΑ;

Διπλή παρέμβαση στο 1ο Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Ο Ορυκτός Πλούτος της Ελλάδας: βασικός μοχλός οικονομικής ανάπτυξης» πραγματοποίησαν οι Οικολόγοι Πράσινοι, σήμερα, Τρίτη 5 Απριλίου.

Mε φιμωμένα στόματα εκδήλωσαν σιωπηρά την αντίθεσή τους στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας και την ανυπαρξία ουσιαστικής διαβούλευσης με τις τοπικές κοινωνίες, σηκώνοντας πανό με το μήνυμα «Η σιωπή δεν είναι χρυσός-αντισταθείτε στην υποβάθμιση» έξω από το ξενοδοχείο King George, πριν την έναρξη του συνεδρίου.

Με παρέμβαση της εκπροσώπου Τύπου Ελεάννας Ιωαννίδου στο [...]κεντρικό πρόγραμμα του συνεδρίου, όπου οι διοργανωτές αποδέχθηκαν σχετικό αίτημα των Οικολόγων Πράσινων. Παίρνοντας το λόγο μετά τις πολιτικές τοποθετήσεις της κ. Καραβασίλη, του κ. Καρτάλη, του κ. Μητσοτάκη και του κ. Αιβαλιώτη, η Ελεάννα Ιωαννίδου τόνισε:
«Συμμεριζόμαστε την αγωνία για αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας. Διαπιστώνουμε όμως ότι ως λύση προωθείται, και μάλιστα με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, η παλιά καταστροφική συνταγή που μας οδήγησε στη σημερινή οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση.

Η συζήτηση για τον ορυκτό πλούτο της χώρας ανοίγει υπό την πίεση της βαριάς ύφεσης που επιβάλλουν τα μέτρα που υπαγορεύει η τρόικα. Ανοίγει χωρίς θεσμικό πλαίσιο, χωρίς εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό, χωρίς συγκεκριμένη στάθμιση οφέλους-ζημίας για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον, υπό το καθεστώς του αποικιοκρατικού μεταλλευτικού κώδικα που ισχύει από τα χρόνια της χούντας. Όλα αυτά μας κάνουν απαισιόδοξους για την έκβασή της.

Η εμπειρία από τις χώρες όπου έχει περάσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δείχνει πως η ληστρική εκμετάλλευση των φυσικών τους πόρων πάντα προβαλλόταν ως μόνη διέξοδος από την κρίση. Αποτέλεσμα είναι, όσες χώρες έχουν υπό εκμετάλλευση πλούσια ορυκτά κοιτάσματα, να έχουν φτωχούς και δυστυχισμένους λαούς και λεηλατημένους φυσικούς πόρους. Στην Ελλάδα, είναι δυστυχώς δεδομένη η ανεπάρκεια των κρατικών μηχανισμών ελέγχου τόσο για το περιβάλλον όσο και για τις φορολογικές υποχρεώσεις των μεταλλευτικών εταιριών. Τα ελληνικά οικοσυστήματα έχουν μεγέθη δυσανάλογα μικρά σε σχέση με τα σχεδιαζόμενα φαραωνικά μεταλλευτικά έργα, ενώ οι εξορυκτικές δραστηριότητες απειλούν περισσότερες θέσεις εργασίας από όσες υπόσχονται να δημιουργήσουν. Με τα δεδομένα αυτά, η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου δεν μπορεί να λειτουργήσει ως «μοχλός ανάπτυξης», παρά μόνο περαιτέρω υποβάθμισης. Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι να ξανασχεδιάσουμε την εθνική μας οικονομία με επίκεντρο τον άνθρωπο, τα δικαιώματα και την ποιότητα της ζωής του, και στόχο την ταυτόχρονη διέξοδο από την οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση».

Απαντώντας σε θέσεις που εκφράστηκαν για με τα οικονομικά μεγέθη που κρύβονται στον υπέδαφος της Ελλάδας, η Ελεάννα Ιωαννίδου εξήγησε ότι πρέπει να μας ενδιαφέρει μόνο η αξία που μένει εντός συνόρων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Χαλκιδικής όπου με βάση το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μεταλλευτικών δικαιωμάτων, ελάχιστες είναι και θα είναι οι απολαβές για την εθνική οικονομία. Σε ό,τι αφορά το επιχείρημα προηγούμενου ομιλητή για τις θέσεις εργασίας στα μεταλλεία Χαλκιδικής, τόνισε τις πολύ σημαντικές διαφορές σε αυτό το θέμα ανάμεσα σε δημοσιευμένα έγγραφα του υπουργείου Περιβάλλοντος και στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό κρίση στο υπουργείο. Τόνισε επίσης την απουσία εναλλακτικού οικονομικού πλάνου με το οποίο θα έπρεπε να συγκρίνονται επενδύσεις αυτής της κλίμακας με τόσες αδιαμφισβήτητες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, προτού παρθεί η οποιαδήποτε απόφαση υλοποίησης. Σε αυτό το πνεύμα, οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε καταθέσει στο υπουργείο αναλυτικό υπόμνημα όπου αναφέρουμε τεκμηριωμένα τους λόγους για τους οποίους θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη επένδυση δεν πρέπει να προχωρήσει.

Για περισσότερες πληροφορίες: Ελεάννα Ιωαννίδου 6932 705289


Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε από τους Οικολόγους Πράσινους στη διαμαρτυρία:

ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ: ΠΟΣΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥΣ ;
Για κάποιους ο ορυκτός πλούτος είναι απλώς ένα Ελντοράντο. Για χάρη του είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν κάθε πλούτο που μπορεί να υπάρχει στην επιφάνεια και να κινδυνεύει από τις εξορύξεις.

Στην κατηγορία αυτή ανήκει και η κυβέρνηση. Με άλλοθι την κρίση και την ανάγκη για θέσεις εργασίας και χρήματα, βαφτίζει ως «εθνικό συμφέρον» τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Σε Στερεά Ελλάδα, Μακεδονία, Θράκη ετοιμάζεται να παραδώσει σε λίγους ιδιώτες ολόκληρες περιοχές, αγνοώντας επιδεικτικά τους κατοίκους τους και τις εναλλακτικές προοπτικές ανάπτυξης της τοπικής τους οικονομίας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούμε την κυβέρνηση να μας εξηγήσει με στοιχεία:  Με ποιες άλλες προοπτικές ανάπτυξης, συγκρίνεται η μεταλλουργία για να κριθεί ως εθνικά συμφέρουσα?
 Έχουν περιληφθεί στη σύγκριση η καταστροφή βιοτόπων, δασών, γεωργικής γης, ακόμη και ενός Εθνικού Δρυμού που θυσιάζονται προκειμένου να αδειοδοτηθούν τα μεταλλεία?
 Πόσες θέσεις εργασίας δημιουργεί κάθε τέτοια επένδυση, και πόσες άλλες κλείνει με την υποβάθμιση της περιοχής γύρω από κάθε μεταλλείο?
 Ποιος και πώς θα διασφαλίσει τα νερά του Έβρου και της Χαλκιδικής από το κυάνιο που χρησιμοποιείται στη μεταλλουργία του χρυσού?
 Πώς θα διασφαλίσει τα νερά της Φθιώτιδας από τις υπόγειες εξορύξεις στην Οίτη?
 Πώς θα διασφαλίσει το νερό του λεκανοπεδίου Αττικής από τα μεταλλεία στη Γκιώνα και στο Μόρνο?

Η «κυβέρνηση της πράσινης ανάπτυξης» οφείλει να δώσει επιτέλους στον ελληνικό λαό και τις τοπικές κοινωνίες πειστικές εξηγήσεις και αποδείξεις. Το ΔΝΤ, η τρόικα και η εικόνα μας στις διεθνείς αγορές, δεν αρκούν ως άλλοθι για επεμβάσεις και λεηλασίες που μεταφέρουν και στις επόμενες γενιές τις συνέπειες του χρέους, καταστρέφοντας τελικά περισσότερα από όσα δημιουργούν.
Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

2 Απρ 2011

Ποιο είναι το "Δημόσιο Όφελος" από την εξόρυξη στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Οίτης;

Προς: ΥΠΕΚΑ – Γενική Διεύθυνση Φυσικού Πλούτου
Διεύθυνση Μεταλλευτικών & Βιομηχανικών Ορυκτών
Μεσογείων 119, ΤΚ 10192, Αθήνα

Κοιν.: Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Μανιάτη,
Γενική Δ/νση Ανάπτυξης & Προστασίας Δασών και Φ. Π.,
Δ/νση Δασών Ν. Φθιώτιδας

31 Μαρτίου 2011

Θέμα: «Αίτηση χορήγησης της από 19-5-2010 εισήγησης προς τον κ. Μανιάτη για την οικονομική σημασία της εξόρυξης στη θέση Κοκκινόβραχος Μεξιατών Φθιώτιδας»

Από την υπ’ αριθμ. 124677/789/29-3-2011 απόφαση του ΥΠΕΚΑ για την υπόγεια[...] εκμετάλλευση μεταλλεύματος στον Κοκκινόβραχο Μεξιατών Φθιώτιδας πληροφορούμαστε ότι η λήψη της απόφασης έχει βασιστεί – μεταξύ άλλων – και στην από 19-5-2010 εισήγηση της υπηρεσίας σας προς τον κ. Μανιάτη, σύμφωνα με την οποία η δραστηριότητα είναι ιδιαιτέρως συμφέρουσα για την Εθνική και Τοπική Οικονομία κατά την κείμενη νομοθεσία και την εγκύκλιο με αρ. πρωτ. 92961/572/13-5-2005 του ΥπΑΑ&Τ.
Σας παρακαλούμε για τη χορήγηση προς το φορέα μας της συγκεκριμένης εισήγησης προκειμένου να πληροφορηθούμε για τα οικονομικά στοιχεία που καθιστούν τη δραστηριότητα τόσο σημαντική. Στην περίπτωση που η εισήγηση αποτελεί έγγραφο αυστηρά υπηρεσιακής αλληλογραφίας που δεν μπορεί να μας χορηγηθεί, σας παρακαλούμε για τη διευκρίνιση των παρακάτω:
- σε ποια οικονομικά στοιχεία βασίζεται η εισήγηση ώστε να εμφανίζεται η δραστηριότητα ως ιδιαίτερης σημασίας για την εθνική και τοπική οικονομία;
- έχουν διευκρινιστεί τα οικονομικά οφέλη της δραστηριότητας προς το δημόσιο και την τοπική κοινωνία σε σχέση με το ιδιωτικό οικονομικό όφελος;
- έχει συμπεριληφθεί στα οικονομικά οφέλη της δραστηριότητας το περιβαλλοντικό κόστος και η ζημία στην τοπική οικονομία από την εκμηδένιση της προοπτικής ανάπτυξης άλλων δραστηριοτήτων στην περιοχή;
- τελικά, το οικονομικό όφελος είναι τέτοιο που κρίνεται σημαντικότερο από την περιβαλλοντική υποβάθμιση την οποία προσπάθησαν να αποτρέψουν οι αρμόδιες υπηρεσίες με τη μη έγκριση αδειοδότησης της δραστηριότητας;

Για τους Οικολόγους Πράσινους
Βασιλική Νάκου, 2281087593, 6983903061
Λευτέρης Παπαγιαννάκης, 2103306301


Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

1 Απρ 2011

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταδικάζουν την έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εξορυκτική δραστηριότητα στον «Κοκκινόβραχο» της Οίτης

Η υπογραφή της ανανέωσης των περιβαλλοντικών όρων για την εξορυκτική δραστηριότητα στον «Κοκκινόβραχο», στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Οίτης από την Υπουργό ΠΕΚΑ κα Μπιρπίλη και τους αρμόδιους Υφυπουργούς, είναι ένα ακόμα βήμα των υποχωρήσεων της Κυβέρνησης και του Υπουργείου στην πίεση των συμφερόντων σε βάρος του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων. Καταδικάζουμε αυτή την απόφαση και στηρίζουμε τις προσπάθειες του Ομίλου Φίλων του Δάσους και των άλλων φορέων της περιοχής να βάλουν φρένο στην ασυδοσία και να προστατέψουν τον Εθνικό Δρυμό.

Ο αγώνας για την ήπια, βιώσιμη ανάπτυξη του ορεινού όγκου της Οίτης και η προστασία του Εθνικού Δρυμού είναι μια σημαντική υποχρέωση όλων μας. Κυρίως είναι υποχρέωση της οργανωμένης πολιτείας, των όμορων Δήμων και της Περιφέρειας. Έχουμε πει πολλές φορές ότι η διαχείριση των ορεινών μας όγκων, αλλά και ειδικά του ορεινού όγκου της Οίτης, θέλει άλλες προσεγγίσεις και λεπτούς χειρισμούς. Τα δασικά ορεινά οικοσυστήματα υφίστανται στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες μια πρωτοφανή, αδυσώπητη και καταστροφική επιδρομή. Όσοι δεν το βλέπουν, εθελοτυφλούν· κι αυτό πρέπει να σταματήσει.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε να μπουν οι στόχοι και να δοθεί το περίγραμμα μιας οργανωμένης προσπάθειας για την διαφορετική προοπτική της Οίτης μέσα απ’ τον εναλλακτικό ορεινό τουρισμό, τη βιολογική γεωργία και τα παραδοσιακά προϊόντα. Να αναδειχθούν οι δυνατότητες που δίνει ο ιαματικός, ο ορειβατικός, ο φυσιολατρικός και ο πολιτιστικός της τουρισμός. Να οριστούν οι όροι και οι προϋποθέσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στο βουνό. Να αναλυθούν τα επενδυτικά εργαλεία και τα προγράμματα και γενικά να οργανωθεί ένα Σχέδιο Δράσης με την κατάλληλη οργάνωση και στελέχωση. Μια ολοκληρωμένη οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική πρόταση με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εστιάσει κανείς στην παράγραφο δ) της απόφασης για να κρίνει τη στάση της ηγεσίας της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φθιώτιδας. Δείτε τι λέει και τα συμπεράσματα δικά σας:

«…Το γεγονός ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φθιώτιδας δεν διαβίβασε στη Δ/νση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ τις διατυπωθείσες γνώμες και προτάσεις των πολιτών και φορέων καθώς και η σχετική γνωμοδότησή του μέσα στις καθορισμένες προθεσμίες και επομένως μπορεί να προωθηθεί η χορήγηση της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων χωρίς την εν λόγω γνωμοδότηση (παρ 9 γ του άρθρου 2 του Ν. 3010/02)»

Δείτε επίσης παρακάτω την τεκμηριωμένη απάντηση - γνωμάτευση του ΕΘΙΑΓΕ προς το ΥΠΕΚΑ σχετικά με την «Υπόγεια εκμετάλλευση μεταλλείου βωξίτη, της Εταιρείας ΕΛΜΙΝ ΑΕ, στη θέση Κοκκινόβραχος Μεξιατών Δήμου Υπάτης Ν. Φθιώτιδας»



Θέμα: Υπόγεια εκμετάλλευση μεταλλείου βωξίτη, της Εταιρείας ΕΛΜΙΝ ΑΕ, στη θέση Κοκκινόβραχος Μεξιατών Δήμου Υπάτης Ν. Φθιώτιδας

Σχετ.:
1) 119546/1489 Γενικής Δ/νσης Δασών
2) 6055/22*12-2009 Δ/νση Δασών Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας

Στο ερώτημά σας κατά πόσο η υπόγεια εκμετάλλευση του βωξίτη στην περιοχή Κοκκινόβραχος του ΔΔ Μεξιατών του Δήμου Υπάτης, εκτελείται στο υπέδαφος του Πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Οίτης δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Πλην όμως κατά τον Ν 998/79 κάθε επέμβαση που θα δημιουργούσε προβλήματα στην λειτουργία των επιμέρους οικοσυστημάτων που περιλαμβάνονται στον πυρήνα των Εθνικών Δρυμών δεν επιτρέπεται εκτός των λόγων Εθνικού Συμφέροντος. Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να γίνει επεξήγηση του όρου Εθνικό Συμφέρον, το οποίο κατά την άποψή μας εννοεί συμφέροντα που σχετίζονται με την Εθνική Άμυνα, αλλά τέτοιοι λόγοι δεν υφίστανται προς το παρόν στην εν λόγω περιοχή. Με την ευρύτερη όμως σημασία του όρου, θα μπορούσε να θεωρηθεί και η εκμετάλλευση του βωξίτη ως Εθνικό Συμφέρον, πράγμα που θέτει νέο ερώτημα, εάν και κατά πόσο προέχει για λόγους Εθνικού Συμφέροντος η εκμετάλλευση του βωξίτη ή η προστασία των οικοσυστημάτων της περιοχής του Εθνικού Δρυμού. Το δεύτερο ερώτημα είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαντηθεί εφόσον το ζήτημα θα πρέπει να προσεγγισθεί από σύνολο επιστημονικών ειδικοτήτων (οικονομολόγους, μεταλλειολόγους, δασολόγους, βιολόγους κλπ.), από την ανάλυση των διαθέσεων της τοπικής κοινωνίας και από το καθεστώς προστασίας της ευρύτερης περιοχής, που η ίδια η χώρα μας έχει εντάξει και μάλιστα σε προστασία με διεθνείς δεσμεύσεις.

Η ισχύουσα νεώτερη νομοθεσία (Ν.1650/86 με τις αντίστοιχες τροποποιήσεις) προβλέπει την κατάρτιση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης και τον καθορισμό ζωνών προστασίας των προστατευόμενων περιοχών. Κατά το έτος 1995 η τότε Δασική Υπηρεσία στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE ανέθεσε στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΘΙΑΓΕ, την εκπόνηση Σχεδίου Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού, το οποίο σε γενικές γραμμές πρότεινε ως Α ζώνη προστασίας τον πυρήνα του Δρυμού καθώς και μικρότερους πυρήνες, έξω από τον αρχικό, εφόσον έκρινε ότι αρκετά τμήματα της περιοχής σημαντικά για τη χλωρίδα και την πανίδα, δεν συμπεριελήφθησαν στη φάση της κήρυξης της περιοχής ως Εθνικού Δρυμού. Επίσης πρότεινε τη διεύρυνση της περιφερειακής ζώνης στα όρια του υπάρχοντος επαρχιακού δικτύου, που συνδέει τους περιφερειακούς οικισμούς της περιοχής του Δρυμού, με τη λογική ότι θα έπρεπε για την ασφαλή λειτουργία των οικοσυστημάτων του πυρήνα, να υφίσταται και μία ευρύτερη ρυθμιστική ζώνη, όπου οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες να συνηγορούν με το καθεστώς προστασίας της περιοχής και να υπάρχει μεγαλύτερη σαφήνεια στα όρια της περιφερειακής ζώνης. Το εν λόγω Σχέδιο Διαχείρισης ενεκρίθει από την τοπική Δ/νση Δασών Ν. Φθιώτιδας αλλά ουδέποτε χρηματοδοτήθηκαν οι δράσεις που προέβλεπε. Το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, θεωρώντας ότι θα έπρεπε να εναρμονιστεί το Σχέδιο με την ισχύουσα νομοθεσία και εφόσον δεν υπήρχε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη, αποφάσισε να υιοθετήσει το Σχέδιο Διαχείρισης, που ειρήσθω εν παρόδω, συντάχθηκε στα πρότυπα και τις προδιαγραφές των ΕΠΜ.

Υιοθετώντας το Διαχειριστικό Σχέδιο του ΕΘΙΑΓΕ ως Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη, απέφευγε έτσι την εκ νέου χρηματοδότηση άλλης μελέτης. Η μετατροπή του σχεδίου διαχείρισης σε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη ολοκληρώθηκε κατά το έτος 2003 και υποβλήθηκε αρμοδίως στα συναρμόδια Υπουργεία και φορείς. Στην εν λόγω ΕΠΜ, η διεύρυνση της περιφερειακής ζώνης υιοθετήθηκε πλήρως συνηγορώντας επιπλέον και του γεγονότος ότι η ίδια έπρεπε να περιλαμβάνει και τις περιοχές του δικτύου NATURA 2000, Γοργοποτάμου και Ασωπού, που εντάχθηκαν στη συνέχεια στο εν λόγω δίκτυο και βρίσκονται σε γειτνίαση με τον Εθνικό Δρυμό και στον ίδιο ορεινό όγκο της Οίτης. Από τότε και στο εξής δεν γνωρίζουμε την τύχη της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης και της έγκρισης του Προεδρικού Διατάγματος για την επίσημη θεσμοθέτηση των ζωνών προστασίας.

Σύμφωνα όμως με τα ισχύοντα και εν όψει της έγκρισης του Σχετικού Πρεδρικού διατάγματος, η δραστηριότητα της εξόρυξης του βωξίτη, υφίσταται ούτως ή άλλως εντός των ορίων της προτεινόμενης διευρυμένης περιφερειακής ζώνης των προστατευόμενων περιοχών Εθνικού Δρυμού Οίτης, Φαραγγιού Γοργοποτάμου και Φαραγγιού Ασωπού. Εντός της περιφερειακής ζώνης υφίσταται εξάλλου και η εξόρυξη βωξίτη και στην περιοχή των Δύο Βουνών (δεν γνωρίζουμε αν η εξόρυξη γίνεται από την ίδια εταιρεία), για την οποία δεν γίνεται λόγος στη σχετική αλληλογραφία. Και οι δύο εκμεταλλεύσεις που ασκούνται στην περιοχή, όφειλαν να έχουν συντάξει Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και εφόσον λάβουν έγκριση από τις αρμόδιες αρχές, να προχωρήσουν στην εκμετάλλευση και ταυτόχρονα να προχωρήσουν στην αποκατάσταση των διαταραγμένων περιοχών. Απ΄ ότι γνωρίζουμε καμία προσπάθεια αποκατάστασης δεν έγινε στην περιοχή, ενώ αντίθετα οι παλιότερες εκμεταλλεύσεις και η εναπόθεση των στείρων υλικών παραμένουν εμφανείς. Επιπλέον, η εκμετάλλευση στη θέση Κοκκινόβραχος έχει δημιουργήσει πλήθος προβλημάτων, με έντονα εμφανείς τις καταστροφές που προκάλεσε η τυχαία απόρριψη των στείρων στα κατάντη της εκμετάλλευσης.

Κατά την άποψή μας, οι εν λόγω εκμεταλλεύσεις δεν συμβιβάζονται με το καθεστώς προστασίας της περιοχής και η συνέχιση της εκμετάλλευσης θα πρέπει να αποτραπεί. Σε περίπτωση όμως αδειοδότησης της συνέχισης της εκμετάλλευσης, θα πρέπει να γίνει μελέτη της υπόγειας υδροφορίας από ειδικούς γεωλόγους και να εξασφαλιστεί η αέναη ροή των ρεμάτων και των φυσικών πηγών της ευρύτερης περιοχής και να προταθούν τρόποι ασφαλούς εναπόθεσης των στείρων υλικών. Επίσης θα πρέπει οι εταιρείες ανεξάρτητα με την τύχη της αδειοδότησης, να προχωρήσουν άμεσα σε έργα αποκατάστασης κατόπιν σχετικής μελέτης από ειδικούς.

Ως εκ τούτου, δεν τίθεται κατά την άποψή μας ερώτημα, αν η εκμετάλλευση λαμβάνει χώρα στο υπέδαφος του πυρήνα η όχι της περιοχής του Εθνικού Δρυμού.

Εξ΄ άλλου τα αντισταθμιστικά οφέλη από την εκμετάλλευση δεν υφίστανται απ΄ ότι γνωρίζουμε και πλην της εξασφάλισης εργασίας σε μικρό αριθμό εργαζομένων και τη συντήρηση του οδικού δικτύου της περιοχής των εκμεταλλεύσεων, δεν συνάγεται άλλη ωφέλεια του δημοσίου.

Επειδή ως φορέας έρευνας, δεν αποφασίζουμε για την παραμονή ή όχι της εκμετάλλευσης, απλώς εκφράζουμε την άποψή μας, θα πρέπει να απευθυνθείτε και σε άλλους αρμοδιότερους φορείς. Πιθανόν και η άποψη της νεοσύστατης επιτροπής «Φύση 2000» του ΥΠΕΚΑ, να είχε περισσότερο βαρύνουσα σημασία για τη διαμόρφωση της τελικής απόφασης.

Δρ. Γεώργιος Καρέτσος
Εντεταλμένος Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ
Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής
Του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης
Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...