Εκβιαστική και επικοινωνιακή αντίδραση της ΕΛΜΙΝ στην απόφαση του κ Κιλτίδη για τον Κοκκινόβραχο

Εκβιαστικά και με επικοινωνικό τρόπο αντέδρασε η εταιρεία στην αυτονόητη απόφαση του Υφυπουργού ΔΑΣΩΝ, η οποία φυσικά απορρέει από τον νόμο. Βέβαια ο κ Κιλτίδης έχει υποχρέωση να προστατεύει γενικά το δάσος και όχι μόνο τους Εθνικούς Δρυμούς. Στο περιβαλλοντικό επίπεδο τους Εθνικούς Δρυμούς τους χαρακτηρίζουμε ως "ιερά της φύσης". Κι αυτό γιατί εδώ ό,τι υπάρχει, έχει την ανάγκη της απόλυτης προστασίας.

Δείτε πώς εμφανίζεται στο τοπικά ΜΜΕ η επικοινωνιακή αντίδραση της εταιρείας

ΝΕΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑ!
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΦΗΝΕΙ 150 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ Η ΕΛΜΙΝ!
ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ...

Γιορτές γεμάτες αγωνία θα περάσουν 150 εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ και οι οικογένειές τους μετά την απόφαση που υπέγραψε ο υφ, Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Κιλτίδης και με την οποία απαγορεύει κάθε μεταλλευτική δραστηριότητα της εταιρείας στη θέση κοκκινοβραχος της Οίτης. Η κίνηση αυτή αν εφαρμοστεί αναμένεται να φέρει το κλείσιμο της εταιρείας στον νομό μας και την απόλυση των εργαζομένων. Χθες το πρωί οι εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ συγκεντρώθηκαν έξω από την περιφέρεια όπου πραγματοποιήθηκε σύσκεψη του Γεν. Γραμ. Θανάση Σκορδά με την διοίκηση του Εργ.Κεντρου ενώ το απόγευμα σε συνεδρίαση του το Ε Κ αποφάσισε να στείλει επιστολή σε όλους τους βουλευτές και να παρέμβει στο υπουργείο.
Ρ/Φ FM1 ΛΑΜΙΑ


ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ (24/12/2008)
Δεν υφίσταται πρόβλημα διακοπής της λειτουργίας του μεταλλείου της ΕΛΜΙΝ στη θέση Κοκκινόβραχος απο τις τελευταίες εξελίξεις δηλώνει σήμερα ο νομάρχης Θανάσης Χειμάρας. Ξεκαθαρίζει πως το θέμα το διαχειρίζεται ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας και εάν διαφανεί ότι το μεταλλείο είναι εκτός του πυρήνα της Οίτης τα πάντα θα συνεχίσουν ως έχουν. STAR ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 24.12.2008

Εδώ η δήλωση του Νομάρχη Φθιώτιδας, ο οποίος, όπως πάντα, ισορροπεί στην κόψη του ξυραφιού, για να μην πούμε τίποτα άλλο... (αλήθεια πότε θα πάρει σαφή θέση;;;)

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΑΡΧΗ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ
κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΕΙΜΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΜΙΝ

Σχετικά με το θέμα που δημιουργήθηκε σε ό,τι αφορά το κλείσιμο του εργοστασίου της «ΕΛΜΙΝ» στη θέση «Κοκκινόβραχος», σας πληροφορώ ότι, εάν η εξόρυξη βρίσκεται εκτός του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Οίτης, ορθώς γίνεται.
Ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Κιλτίδης, με τον οποίο συνομίλησα πριν από λίγο, εξέδωσε γνώμη – απόφαση, που αφορά τη δασοπροστασία στον πυρήνα του δρυμού, απαντώντας έτσι σε έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη.
Υπογραμμίζω, ότι, η ευθύνη για την έκδοση απόφασης περαιτέρω λειτουργίας της εταιρείας «ΕΛΜΙΝ» στη τοποθεσία αυτή, ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Στ. Ελλάδας, κ. Σκορδά.
Επομένως, δεν υφίσταται πρόβλημα διακοπής των λειτουργιών της «ΕΛΜΙΝ» εξ’ αυτού του
γεγονότος.-

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ

Δείτε επίσης εδώ το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
http://www.minagric.gr/greek/press/2008/12/greek221208b.shtml


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα 22.12.2008

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης με απόφασή του έθεσε φραγμό στη μεταλλευτική δραστηριότητα που αναπτύσσει λατομείο στον Εθνικό Δρυμό Οίτης στο Ν. Φθιώτιδος.

Στην απόφασή του ο κ. Υφυπουργός αναφέρει ότι η υπόγεια εκμετάλλευση λατομείου στη θέση «Κοκκινόβραχος» βρίσκεται εντός του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Οίτης και έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 13 του Ν. 1734/87 με το οποίο απαγορεύεται η έγκριση των μεταλλευτικών εργασιών εντός των πυρήνων των Εθνικών Δρυμών και συμπληρωματικά επικαλείται την υπ΄αριθ. 96996/2876/3-8-2006 εγκύκλιο για επεμβάσεις στο υπέδαφος που προστατεύονται από τη Δασική Νομοθεσία, όπου προσδιορίζεται η αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας και επί του υπεδάφους των εκτάσεων που προστατεύει.


Δείτε εδώ http://www.minagric.gr/greek/agro_pol/DASIKA/Drymoi/Drymoi1.htm πώς περιγράφει το ίδιο το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων την σκοπιμότητα ίδρυσης και λειτουργίας των Εθνικών Δρυμών:

Οι Εθνικοί Δρυμοί της Ελλάδας είναι φυσικές περιοχές που έχουν ιδιαίτερη οικολογική σημασία εξαιτίας της σπανιότητας και της ποικιλομορφίας της χλωρίδας και πανίδας τους, των γεωμορφολογικών σχηματισμών, του υπεδάφους, των νερών, της ατμόσφαιρας και γενικά του φυσικού περιβάλλοντός τους.
Ο σκοπός για τον οποίο ιδρύθηκαν:

α. Να αφεθεί η φύση ελεύθερη, ανεπηρέαστη από εξωτερικές επιδράσεις, να ακολουθήσει τις δικές της διεργασίες.
β. Να διατηρηθεί το φυσικό περιβάλλον για λόγους αισθητικής απόλαυσης και επιστημονικής έρευνας, ανεπηρέαστο από "αναπτυξιακά" προγράμματα.
γ. Να προσφέρουν ευκαιρίες αναψυχής στο κοινό.
δ. Να διατηρηθούν ως βιογενετικά αποθέματα και ζωντανά μουσεία φυσικής ιστορίας για την προαγωγή της έρευνας και της εκπαίδευσης.

Η συνειδητοποίηση της αλλοίωσης και καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου και η αναγνώριση, σε μεγάλη κλίμακα, του κινδύνου να εξαφανισθούν απ' τον πλανήτη πολλά είδη της αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας, είχε ως αποτέλεσμα την κινητοποίηση της ανθρωπότητας για τη λήψη μέτρων αντιστροφής της καταστροφικής αυτής πορείας.
Οι πρώτες συστηματικές προσπάθειες για την προστασία της φύσης αρχίζουν πριν από ενάμισυ περίπου αιώνα, με την θέσπιση αποσπασματικών ρυθμίσεων και απαγορεύσεων για την προστασία ιδίως των ειδών που κινδύνευαν άμεσα με εξαφάνιση. Παράλληλα ισχυρές ομάδες πίεσης από προσωπικότητες της εποχής εκείνης και άτομα με ιδιαίτερες ευαισθησίες, πιέζουν τις κυβερνήσεις για την αυστηρή προστασία ορισμένων περιοχών, με σκοπό να εξασφαλιστεί η επιβίωση της άγριας ζωής και η διατήρηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του φυσικού περιβάλλοντος. Δημιουργείται έτσι ο θεσμός των "προστατευόμενων περιοχών", που αποτελεί έκτοτε το πιο σημαντικό μέτρο για την προστασία της φύσης, των ειδών και των οικοσυστημάτων της. Με την εξέλιξη του θεσμού αυτού και την υιοθέτηση αργότερα της "ενεργού διαχείρισης" των φυσικών αυτών περιοχών, συνειδητοποιείται ότι αποτελούν πολύτιμα στοιχεία, όχι μόνο για τη συμβολή τους στην διατήρηση πολύτιμων οικολογικών αξιών, αλλά και για την ικανοποίηση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών του ανθρώπου.
Η χώρα μας δεν θα μπορούσε να μείνει αδιάφορη στις προσπάθειες που γίνονταν σε παγκόσμια κλίμακα για την προστασία και διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η ελληνική φύση είναι προικισμένη με πλούσια αυτοφυή χλωρίδα και άγρια πανίδα σπάνιας ποικιλίας σε είδη, με αντιπροσωπευτικούς βιοτόπους, με ιδιαίτερους φυσικούς, γεωμορφολογικούς και φυσιογραφικούς σχηματισμούς και με μοναδικά τοπία απαράμιλλης ομορφιάς και ιδιαίτερων φυσιογνωμικών στοιχείων. Εξάλλου είναι διεθνώς αναγνωρισμένο ότι η φυσική κληρονομιά της Ελλάδας είναι εξαιρετικά σημαντική.
Η αποφασιστικότερη κίνηση στα θέματα προστασίας της φυσικής μας κληρονομιάς, γίνεται το 1937 με την έκδοση του Α.Ν. 856/1937. Ο Νόμος αυτός προέβλεπε την ίδρυση σ' ολόκληρη τη χώρα (εκτός από τα νησιά) μέχρι πέντε "Εθνικών Δρυμών", ως περιοχών με ειδικό καθεστώς προστασίας με σκοπό την "προστασία της χλωρίδας, βελτίωση και αύξηση της πανίδας, διατήρηση των γεωμορφολογικών σχηματισμών, προστασία των φυσικών καλλονών, ανάπτυξη του τουρισμού και διενέργεια επιστημονικών (ιδιαίτερα φυτογεωγραφικών) και δασικών ερευνών". Εφαρμόζεται δηλαδή και στη χώρα μας ο θεσμός των "προστατευόμενων περιοχών" που αποτελεί από τότε το σπουδαιότερο μέτρο για την προστασία και διατήρηση της φυσικής μας κληρονομιάς.

Χρησιμοποιήθηκε ο όρος "εθνικός δρυμός" αντί του όρου "εθνικό πάρκο" (national park) που είχε επικρατήσει σε άλλες χώρες. Κι αυτό γιατί θεωρήθηκε οτι οι αξίες της φύσης που έχουν ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας βρίσκονται κυρίως στον ορεινό χώρο, σε απομονωμένες περιοχές "παρθένας φύσης" (εκεί άλλωστε επελέγησαν οι πρώτοι δρυμοί μας και το ίδιο συνέβη και με τις περισσότερες περιοχές που είχαν χαρακτηριστεί προστατευόμενες μέχρι τότε σε παγκόσμια κλίμακα).

Ο όρος "δρυμός" που περιέχει, εκτός απ' την κύρια έννοια - δάσος δρυών - και την έννοια "σύνδενδρος τόπος, περιοχή με άγρια βλάστηση", περιέβαλε τις εκτάσεις αυτές με την απαραίτητη αίγλη και μεγαλοπρέπεια που τόνιζαν περισσότερο την ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας τους.

Ο πρώτος εθνικός δρυμός ιδρύθηκε το 1938 στο μυθικό βουνό μας, τον Όλυμπο. Λίγο αργότερα, μέσα στον ίδιο χρόνο, θεσμοθετήθηκε ο Εθνικός Δρυμός Παρνασσού. Το 1969 ο Νόμος 856/1937 ενσωματώθηκε στο Δασικό Κώδικα (Ν.Δ. 86/1969 άρθρα 79,80,81) και ισχύει σήμερα όπως τροποποιήθηκε αργότερα με το Ν.Δ. 966/1971 (ΦΕΚ 192 Α)