3 Νοε 2009

Αντέδρασαν οι κάτοικοι του Λιδωρικίου
στην επιφανειακή εξόρυξη βωξίτη

Από το http://iteanet.blogspot.com/

Την Τρίτη 27-10-2009 το βράδυ έγινε Δημοτικό συμβούλιο στον Δήμο Λιδωρικίου. Ένα από τα θέματα που απασχόλησαν τα Δημοτικό Συμβούλιο ήταν η ενημέρωση από πλευράς μεταλλευτικής Εταιρείας των επιπτώσεων των νέων επιφανειακών εξορύξεων που σχεδιάζονται στην περιοχή του Λιδωρικίου. Στην συνεδρίαση προσήλθαν και αρκετοί κάτοικοι που είχαν ενημερωθεί ότι επρόκειτο να συζητηθεί αυτό το θέμα, μιας και η εταιρεία τις προηγούμενες ημέρες είχε κάνει συναντήσεις με κτηνοτρόφους της περιοχής ώστε αυτοί να μην έχουν …αντιρρήσεις.

Η περιοχή στην οποία αναφερόμαστε είναι τα “Κόκκινα Χώματα” και είναι γνωστή περιοχή σε όλους τους Λιδωρικιώτες μιας και πηγαίναν εκεί τα παλιότερα χρόνια με τις οικογένειές τους. Η περιοχή είναι πλούσιο βοσκοτόπι και η μετατροπή της σε μεταλλείο μειώνει ακόμα περισσότερο τις διαθέσιμες εκτάσεις βοσκοτόπων στην περιοχή, που είναι ήδη κορεσμένη. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ήδη οι κτηνοτρόφοι του Λιδωρικίου, ενεργοποιούν βοσκότοπους και έξω από το δημοτικό τους διαμέρισμα έτσι ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να παίρνουν τις επιδοτήσεις για τα ζώα τους.

Η κινητοποίηση των κατοίκων ήταν αυθόρμητη και ήταν αποτέλεσμα κινητοποίησης της τελευταίας στιγμής, παρόλα αυτά συγκεντρώθηκαν κάτοικοι και κτηνοτρόφοι με αποτέλεσμα να επιβάλουν αναβολή της συζήτησης της συγκεκριμένη μέρα και να παρθεί απόφαση να γίνει νέα συνάντηση ενημέρωσης των κατοίκων σε νέα συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.


Αυτή η δραστηριοποίηση των κατοίκων για την προστασία του περιβάλλοντος της περιοχής τους, είναι ένα νέο δεδομένο που μας γεμίζει ελπίδα(…). Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

31 Ιουλ 2009

φωτογραφία από την κατασκευή του σπιτιού του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή

Προχωράει η στέγη του σπιτιού του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή. Όσα και να μας κάψουν, εμείς τα ξαναφτιάχνουμε. Η Γκιώνα να είναι καλά... Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

7 Ιουλ 2009

ΓΚΙΩΝΑ: λεηλασία διαρκείας
σε βάρος της ζωής και του περιβάλλοντος

Το σπανιότερο ορεινό φυσικό οικοσύστημα της Στερεάς Ελλάδας κινδυνεύει

Η Γκιώνα, ένας μεγάλος ορεινός όγκος ύψους 2.510μ με χαρακτήρα καθαρά αλπικό, θεωρείται το σπανιότερο ορεινό φυσικό οικοσύστημα της Στερεάς Ελλάδας. Μεγάλο τμήμα του ανήκει στο δίκτυο ΦΥΣΗ (Natura) 2000 λόγω της σπανιότητας των προστατευόμενων ειδών που ζουν σε αυτό. Οι πλευρές της Γκιώνας είναι κατάφυτες από έλατα, δρυς, οξιές και κέδρους, ενώ στα ξέφωτα υπάρχουν αγριολούλουδα όπως σφεντάμια και αγριοτριανταφυλλιές. Στα δάση της ζουν άγρια ζώα, λύκοι, αγριογούρουνα, ζαρκάδια, αγριόγιδα,ενώ στις απόκρημνες πλαγιές της πετούν σπάνια αρπακτικά πουλιά όπως γυπαε-
τοί και χρυσαετοί.

Η Γκιώνα στην ανατολική της πλευρά τροφοδοτεί τον ποταμό Βοιωτικό Κηφισό που γεμίζει τη λίμνη Υλίκη, που ήταν από παλιά αποταμιευτήρας νερού του λεκανοπεδίου της Αττικής, ενώ το δυτικό της τμήμα περικλείει και τροφοδοτεί τη λεκάνη απορροής του Μόρνου το δεύτερο αποταμιευτήρα νερού από τον οποίο υδρεύεται η Αθήνα Το υπέδαφος της Γκιώνας είναι πλούσιο σε κοιτάσματα βωξίτη, που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για την παραγωγή της αλουμίνας και του αλουμινίου. Στην εξόρυξη του βωξίτη στην περιοχή δραστηριοποιούνται εδώ και 70 χρόνια, οι μεταλλευτικές εταιρείες S & B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε συμφερόντων Κυριακόπουλου (παλαιότερα με την ονομασία ΑΦΟΙ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΙ) και η ΕΛΜΙΝ Α.Ε συμφερόντων Βαρδινογιάννη. (παλαιότερα με την ονομασία ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗ
Η ληστρική εκμετάλλευση του βωξίτη αφήνει πίσω της πολλές πληγές
• επεκτείνεται σε όλο το βουνό ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές Natura
• βάζει σε κίνδυνο τα δάση και τα προστατευόμενα είδη με το εκτεταμένο οδικό δίκτυο προσπέλασης των εξορύξεων, την ανεξέλεγκτη απόθεση στείρων
• τραυματίζει την συνέχεια του δάσους και την λειτουργία της φύσης,δημιουργώντας σεληνιακά τοπία
• βάζει σε κίνδυνο τα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα της λεκάνης απορροής του Μόρνου και του Κηφισού με τις ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις, τις υπόγειες και υπαίθριες εκμεταλλεύσεις χωρίς να έχουν προηγηθεί υδρογεωλογικές μελέτες, επιτείνοντας το υδρολογικό πρόβλημα του Λεκανοπεδίου της Αττικής
• βάζει σε κίνδυνο το θαλάσσιο οικοσύστημα του Κορινθιακού κόλπου, εφόσον εκεί καταλήγουν, τα απόβλητα της επεξεργασίας βωξίτη, που περιέχουν επικίνδυνα βαρέα μέταλλα, από το εργοστάσιο της αλουμίνας

Ένα απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο

Ο ισχύων Μεταλλευτικός Κώδικας είναι ένα απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο κατάλοιπο της χούντας. Προστατεύει την επιχειρηματική δραστηριότητα, σε βάρος της φύσης και της κοινωνίας, ως «εθνικής ωφελείας» παρακάμπτοντας έτσι θεμελιώδεις διατάξεις του
Συντάγματος όπως : την ατομική ιδιοκτησία, τη μέριμνα για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος.

Το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τη Βιομηχανία που ψηφίστηκε πρόσφατα υιοθετώντας πλήρως τις θέσεις του Συνδέσμου των Μεταλλευτικών Εταιρειών, οδηγεί στη βέβαιη καταστροφή των δασών και προστατευόμενων περιοχών, την παράδοση εκατομμυρίων στρεμμά-
των σε ληστρικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης, με μοναδικό κριτήριο το κέρδος των εταιρειών.

Συγκεκριμένα καθιερώνει τη χωροθέτηση της μεταλλουργίας (βιομηχανίας μεταποίησης της ορυκτής πρώτης ύλης σε τελικό προϊόν)στην θέση της «φυσικής χωροθέτησης», που σημαίνει ότι η επιδρομή των μεταλλευτικών εταιρειών κατά των δασών και των προστα-
τευόμενων περιοχών της χώρας παίρνει νέες διαστάσεις.

Όταν ο “δημόσιος” πλούτος είναι ιδιωτικός... και οι ζημιές δημόσιες

Τα δημοσιευμένα οικονομικά στοιχεία των μεταλλευτικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή δείχνουν κερδοφορία που ανέρχεται έως και σε δεκάδες εκατ. Ευρώ. Παρά τη διεθνή κρίση στελέχη τους εκτιμούν «…oι πωλήσεις … θα είναι μειωμένες για το 2009, όμως και πάλι θα καταγραφούν ουσιαστικά κέρδη…»
Τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου είναι ένα πενιχρό 1% επί του τελικού προϊόντος, μόνο στην περίπτωση που το μεταλλείο είναι σε δημόσια έκταση.
Αν υπολογίσουμε τα κίνητρα που δίνονται στις μεταλλευτικές εταιρείες από το κράτος όπως: παραχώρηση εκτάσεων, προτεραιότητα στη χρήση γης, υπαγωγή σε ειδικό καθεστώς επιδοτήσεων, φορολογικές απαλλαγές, φτηνή ενέργεια και νερό, όπως και το κόστος της αποκατάστασης που συνήθως πληρώνεται από τα κρατικά ταμεία και είναι η μεγαλύτερη «κρυμμένη» επιδότηση προς τη μεταλλευτική βιομηχανία, τότε το δημόσιο όφελος όχι μόνο δεν υπάρχει αλλά αποτελεί στην πράξη ζημιά.

Για παράδειγμα:
Με πρόσφατη προκήρυξη διαγωνισμού η Ν.Α Φωκίδας (Απριλ.’09)προϋπολογίζει μόνο την μελέτη αποκατάστασης παλιών εκμεταλλεύσεων στα 288.000 ευρώ, δηλαδή το κόστος του πραγματικού έργου της αποκατάστασης θα ξεπεράσει τα 6 εκατομμύρια ευρώ. Επόμενα
με τις ευλογίες της πολιτείας και της Νομαρχίας που επικαλούνται «…έλλειψη νομικής υποχρέωσης τρίτων…», το έργο θα χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από τους φορολογούμενους πολίτες.

Ένας «πλούτος» που φέρνει φτώχεια και υπανάπτυξη

Η εκμετάλλευση του βωξίτη που εδραιώθηκε εδώ και δεκαετίες στην περιοχή, δήθεν ως το ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα, για την αναπτυξιακή της πορεία, λειτούργησε ουσιαστικά ως βασικός ανασταλτικός παράγοντας για τη δημιουργία ή ανάδειξη άλλων τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων.

Η «οικονομική υπανάπτυξη», καθ’ υπαγόρευση της μεταλλευτικής βιομηχανίας, είναι ολοφάνερη στην περιοχή της Φωκίδας, που διακρίνεται για ένα από τα χαμηλότερα ΑΕΠ και κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας, με υψηλό ποσοστό ανεργίας και χαμηλή αντα-
γωνιστικότητα της οικονομίας της.

Η Φωκίδα, όπως το Μαντούδι στο παρελθόν επιβεβαιώνει τη μοίρα των περιοχών που ενώ είναι πλούσιες σε φυσικούς πόρους, έχουν χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης και πολύ υψηλότερα ποσοστά φτώχιας από άλλες που δεν διαθέτουν τέτοιους πόρους.

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ
Η Κίνηση για την σωτηρία της Γκιώνας δημιουργήθηκε από τους κατοίκους των χωριών της, γιατί το ποτήρι ξεχείλισε και δεν μπορούμε πλέον να ανεχόμαστε:
 Την «ελεύθερη αγορά» να καταστρέφει ελεύθερα
 Τα δημόσια αγαθά να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους των λίγων
 Τις κυβερνήσεις να νομοθετούν προς όφελος των εταιρειών
 Τους αιρετούς να μας εμπαίζουν

Στο μικρό διάστημα που δραστηριοποιούμαστε ενοχλήσαμε κάποιους, περιμέναμε αντιδράσεις όχι όμως τέτοιες σαν κι αυτές που ζήσαμε. Αποκορύφωμα όλων ήταν η τρομοκρατική εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του μέλους της Κίνησης μας Στέφανου Κόλλια, στην Καλοσκοπή Φωκίδας, ξημερώματα Δευτέρας 30 Μαρτίου. Η επίθεση αυτή, δεύτερη μέσα σε διάστημα τριών μηνών, προκάλεσε την ολοκληρωτική καταστροφή του σπιτιού, ξυπνώντας μνήμες του ολοκαυτώματος του χωριού από τους φασίστες κατακτητές.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
 Καμιά υπαίθρια εξορυκτική δραστηριότητα στη Γκιώνα
 Καμιά εξορυκτική δραστηριότητα στις περιοχές «NATURA» και σε δασικές εκτάσεις
 Να επωμιστούν οι εταιρείες το κόστος πραγματικής αποκατάστασης σε παλιές και νέες εκμεταλλεύσεις
 Να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας μέσα από δραστηριότητες ήπιας αξιοποίησης του πλούτου της περιοχής με κριτήρια το πραγματικό δημόσιο όφελος και την προστασία του περιβάλλοντος
 Να αλλάξει ο Μεταλλευτικός κώδικας & το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τη Βιομηχανία στην κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος
 Να αποκαλυφθούν οι ένοχοι των εμπρησμών και της τρομοκρατίας

Πετύχαμε πολλά, μπορούμε περισσότερα
Σπάσαμε το φράγμα της σιωπής που κυριαρχούσε μέχρι σήμερα και αυτό φαίνεται στη συσπείρωση τοπικών φορέων, αλλά και συλλογικοτήτων και πολιτών που τάσσονται αλληλέγγυοι και αποφασισμένοι να πουν πια ένα μεγάλο ΟΧΙ στην καταστροφή που επιχειρείται σε βάρος του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και της ζωής μας

τα δάση, το νερό, τα χωριά μας είναι η ΖΩΗ μας

Για να μην λέμε στα παιδιά μας…ότι δεν ξέραμε πριν να είναι πολύ αργά
ας δράσουμε τώρα για να παραμείνουμε άνθρωποι σ΄ ένα κόσμο που σέβεται
τα δικαιώματα μας

ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ

http://gionaoros.wordpress.com
giona.oros@yahoo.gr Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

25 Ιουν 2009

Το κείμενο της προσφυγής στο ΣτΕ για το Ειδικό Χωροταξικό Βιομηχανίας

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΙΤΗΣΗ

1. Θεοχάρη Αθανασίου του Ιωάννη, κατοίκου Κοινότητας Παύλιανης, νομού Φθιώτιδας
2. Γερονικολού Ελένης του Νικολάου, κατοίκου Κοινότητας Παύλιανης, νομού Φθιώτιδας
3. Αναστασίου Κωνσταντίνου του Ιωάννη, κατοίκου Κοινότητας Παύλιανης, νομού Φθιώτιδας
4. Σταμέλλου Στέφανου του Ελευθερίου, κατοίκου Λαμίας Φθιώτιδας, οδός Πλούτωνος 1
5.Οικονόμου Νικήτα του Δημητρίου, κατοίκου Κομποτάδων, Δήμου Υπάτης, νομού Φθιώτιδας
6. Αποστολόπουλου Κωνσταντίνου του Νικολάου, κατοίκου Κομποτάδων, Δήμου Υπάτης, νομού Φθιώτιδας
7. Σγάγια Ιωάννη του Ανδρέα, κατοίκου Κουμαριτσίου, Δήμου Γοργοποτάμου, νομού Φθιώτιδας.

ΚΑΤΑ

των Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών,Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Πολιτισμού, Τουριστικής Ανάπτυξης, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εμπορικής Ναυτιλίας-Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής

ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ

Της 11508 /2009 κοινής αποφάσεως τούτων με θέμα "έγκριση ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τη βιομηχανία και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού" ( ΦΕΚ ΑΑΠ 13.4.2009, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ 24.4.2009 ).


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η προσβαλλομένη κατ’ουσίαν μετατρέπει την ευρύτερη περιοχή τού νομού Φθιώτιδας σε ζώνη εξορύξεως και επεξεργασίας βωξίτη και άλλων μεταλλευμάτων, καταστρέφει αρχαιολογικούς χώρους , δάση-δασικές εκτάσεις και εθνικούς δρυμούς, περιοχές NATURA και SPA, Ιαματικές Πηγές, παράκτιες εκτάσεις και ρυπαίνει ανεπανόρθωτα τον Ευβοϊκό και τον Μαλιακό κόλπο. Βάσει των ρυθμίσεών της επεκτείνεται η βιομηχανική ζώνη της Αττικοβοιωτίας στο σύνολο σχεδόν των νομών Φθιώτιδας, Βοιωτίας, και Φωκίδας με τραγικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Συγκεκριμένως, όπως προκύπτει από το Παράρτημα ΙΙ, προβλέπονται 4.500 στρέμματα νέων οργανωμένων υποδοχέων της βιομηχανίας στη Στερεά Ελλάδα (νομοί Βοιωτίας, Εύβοιας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Ευρυτανίας} μη συμπεριλαμβανομένων και αυτών που θα διατεθούν για εξορυκτικές δραστηριότητες.

Όπως προκύπτει από το κείμενο του Παραρτήματος Ι, χωροθετούνται λάθρα στον Εθνικό Δρυμό της Οίτης (περιοχή ΝΑTURA και SPA με Ιαματικές πηγές στην Υπάτη και στην Παλαιοβράχα }μεταλεία βωξίτη. Η ένταση της εκμετάλλευσης είναι τέτοια ώστε χωροθετείται παρακείμενη υπερμεγέθης βιομηχανική περιοχή για να καλύψει τις σχετικές μεταποιητικές δραστηριότητες.

΄Οπως προβλέπει το διάγραμμα 1 χωροθετούνται:

α) νέος πόλος βιομηχανικών δραστηριοτήτων στην περιοχή Λαμίας η οποία καταλαμβάνει στα νότια μεγάλο τμήμα του πυκνού δάσους στις ανατολικές πλαγιές του όρους Καλλίδρομο κατά μήκος της νέας Εθνική οδού, στα βόρεια τμήμα του όρους ¨Οθρυς και στο κέντρο τμήμα του υδροβιότοπου των εκβολών του Σπερχειού (περιοχή ΝΑTURA και SPA}. Ο πόλος αυτός επηρεάζει τον αρχαιολογικό χώρο των Θερμοπυλών και τις Ιαματικές πηγές στα Καμμένα Βούρλα, στο Καλλίδρομο-Ψωρονέρι και στις Θερμοπύλες.

Συμφώνως με το κείμενο του Παραρτήματος Ι

α1) στη Στυλίδα προβλέπονται εγκαταστάσεις επεξεργασίας βωξίτη, αλλά όπως φαίνεται καθαρά ο πόλος θα φιλοξενήσει τέτοιες δραστηριότητες στο σύνολο της

α2) Ο πόλος της Λαμίας προβλέπεται να συνδεθεί μελλοντικώς τον πόλο Λιβαδιάς-Ορχομενού.

β) Επέκταση του πόλου Λάρυμνας με κύρια έμφαση στην εξόρυξη στην ευρύτερη περιοχή Λιβαδιάς-Ορχομενού Βοιωτίας συμπεριλαμβανομένου και του όρους Ελικών .

γ) Καθιέρωση ευρείας περιοχής στηρίξεως μεταλλευτικών εγκαταστάσεων, οι οποίες λάθρα χωροθετούνται σε τμήμα από τα Βαρδούσια, την Γκιώνα, τον Παρνασσό και τμήμα του Ελικώνα . (συμπεριλαμβανομένων και των Δελφών).

Κατά το άρθρο 5 παρ.2β της προσβαλλομένης επιτρέπεται η χωροθέτηση δραστηριοτήτων με χωροθετική εξάρτηση από πρώτες ύλες προερχόμενες από εξόρυξη σε χωροθετημένα μεταλλεία ή λατομεία.

Όπως προκύπτει από το παράρτημα Ι προβλέπεται :

α) Νέα εστία μεταποιητικών δρασηριοτήτων παραλλήλως με τη μελλοντική ανάπτυξη εκμεταλλεύσεωςς εντοπισμένων μεταλλούχων κοιτασμάτων σε όλη την περιοχή της Λοκρίδας με τρόπο ώστε να ενώνονται οι δύο πόλοι.

β) Μικρότεροι οργανωμένοι υποδοχείς στην ευρύτερη περιοχή των Δήμων Αταλάντης και Οπουντίων για εξυπηρέτηση της ζητήσεως από την εκτόνωση των Οινοφύτων , καθώς και στην ευρύτερη περιοχή Λοκρίδας-Τιθορέας.

γ) Βιομηχανικές δραστηριότητες σε άμεση επαφή με το θαλάσσιο μέτωπο (παρ3 του άρθρου 5), οι οποίες μπορούν να έχουν ίδιες λιμενικές εγκαταστάσεις και στις οποίες επεκτείνονται οι διατάξεις περί παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας που προβλέπει για τις ΒΕΠΕ ο ν.2545/97, ακόμη και κι όταν πρόκειται για περιοχές NATURA 2000, εκτός των οικοτόπων κοινοτικής προτεραιότητας .

ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ

1.Οι περιοχές εξορύξεως, κλάδος με τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, έχουν χωροθετηθεί λάθρα και οι επιπτώσεις τους δεν έχουν εκτιμηθεί από τη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων η οποία ως εκ τούτου, μη έχουσα νομίμως εγκριθεί, καθιστά την βαλλομένην ακυρωτέαν.

2.Η προσβαλλομένη προβλέπει την χωροθέτηση δραστηριοτήτων με χωροθετική εξάρτηση από πρώτες ύλες προερχόμενες από εξόρυξη σε δάση και δασικές εκτάσεις, όταν δεν είναι τεχνικοοικονομικά πρόσφορη ή εφικτή η εγκατάσταση εκτός των περιοχών αυτών {άρθ. 5 παρ.2β, παρ/τημα Ι και διαγραμμα Ι} και ως εκ τούτου αντίκειται στο άρθρο 24 παρ 1 του Συντάγματος

3. Η προσβαλλομένη προβλέπει την χωροθέτηση δραστηριοτήτων με χωροθετική εξάρτηση από πρώτες ύλες προερχόμενες από εξόρυξη σε περιοχές NATURA 2000, εκτός των οικοτόπων κοινοτικής προτεραιότητας {άρθ. 5 παρ2β, παρ/τημα Ι και διαγραμμα Ι} και ως εκ τούτου αντίκειται στην κοινοτική οδηγία 92/43 άρθρο 6 και στην 79/409 ομοίαν

4. Η προσβαλλομένη προβλέπει την χωροθέτηση εξορυκτικών και βιομηχανικών δρασηριοτήτων στην Οίτη και στο Δέλτα του Σπερχειού που είναι περιοχές SPA κατά παρά βασιν και της οδηγίας 79/409

5.. Η προσβαλλομένη προβλέπει την χωροθέτηση εξορυκτικών και βιομηχανικών δρασηριοτήτων σε πεδινές περιοχές της Λοκρίδας και της Τιθορέας, οι οποίες είναι γεωργικές γαίες υψηλής παραγωγικότητας παραβιάζουσα το άρθ. 24 παρ.1 του Συντάγματος ( ΣτΕ 3181-4/04, 3489,2675/01, 3698/00, 4815/98, 5527/96, 5354-5/95, 865/93, 1093/88, ΠΕ 250/03, 381/02, 134/02, 61/98 ).

Επειδή λοιπόν η βαλλομένη είναι διά τους λόγους τούτους και τους προστεθησομένους ακυρωτέα


ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ

Την ακύρωση , το παράβολο και την δαπάνην

Αθήναι, 23.6.2009

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

24 Ιουν 2009

Προσφυγη κατά του Χωροταξικού Βιομηχανίας από την Κίνηση Πολιτών για την Προστασία της Οίτης

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΦΘΙΩΤΙΔΑ ΣΟΣ - ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ & ΒΑΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Το Ειδικό Χωροταξικό για τη Βιομηχανία του ΥΠΕΧΩΔΕ, εναντίον του οποίου προσφύγαμε χθές στο ΣτΕ, μετατρέπει το σύνολο σχεδόν του νομού Φθιώτιδας σε ζώνη εξόρυξης βωξίτη και βαριάς μεταλλουργικής βιομηχανίας, με κίνδυνο να καταστραφούν αρχαιολογικοί χώροι , δάση-δασικές εκτάσεις και εθνικοί δρυμοί, περιοχές NATURA και SPA, Ιαματικές Πηγές, παράκτιες εκτάσεις και να ρυπανθούν ανεπανόρθωτα ο Ευβοϊκός και ο ήδη επιβαρυμένος Μαλιακός κόλπος. Η βιομηχανική ζώνη της Αττικοβοιωτίας επεκτείνεται μέχρι τη Μαγνησία. Η ζωή των κατοίκων θα γίνει αφόρητη και θα πληγεί θανάσιμα ο Τουρισμός.

Η Οϊτη κινδυνεύει να ισοπεδωθεί από την εξόρυξη βωξίτη.Η ένταση της εκμετάλλευσης θα είναι τέτοια ώστε προβλέπεται στο νομό τεράστια βιομηχανική ζώνη Λαμίας που θα επεκτείνεται στις εκβολές του Σπερχειού, επάνω στο βουνό Καλλίδρομο (Λοκρίδα), ενώ στη Στυλίδα θα γίνουν νέες εγκαταστάσεις επεξεργασίας βωξίτη,απειλώντας με οικολογική καταστροφή όλη την περιοχή.

Εξορύξεις και βιομηχανίες προβλέπονται ακόμη σε όλη την περιοχή της Λοκρίδας- Τιθορέας καθώς και τους Δήμους Αταλάντης και Οπουντίων, με προοπτική η βιομηχανική ζώνη Λαμίας να ενωθεί με τη ζώνη των Οινοφύτων , η οποία με το ίδιο νομοθέτημα επεκτείνεται σε όλο το νομό Βοιωτίας .

Προβλέπονται παραθαλάσσιες Βιομηχανίες με δικές τους λιμενικές εγκταστάσεις.
Καλούμε όλους τους κατοίκους της Φθιώτιδας να αγωνιστούν μαζί μας ενάντια στα περιβαλλοντοκτόνα αλλά και αντιαναπτυξιακά αυτά σχέδια.

oetaee@gmail.com
www.oetaee.blogspot.com Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

5 Μαΐ 2009

Μια αναδημοσίευση από το http://www.antigold.gr/
σχετικά με τη μεταλλευτική δραστηριότητα

Mερικοί μύθοι και πραγματικότητες σχετικά με τη μεταλλευτική δραστηριότητα
4 May, 2009

ME AΦΟΡΜΗ ΤΗΝ “ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΦΟΡΕΩΝ ΤΗΣ ΦΩΚΙΔΑΣ” ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ

Στο ιστολόγιο της «Κίνησης για την Προστασία της Γκιώνας» διαβάζουμε «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ συλλογικών φορέων και πολιτών της Άμφισσας και της Φωκίδας» για τα μεταλλεία βωξίτη της Γκιώνας (αναδημοσιευμένο από το “Ημερολόγιο ενός πατέρα”). Oφείλουμε κατ’αρχήν να συγχαρούμε τους φορείς που σε μια κρίσιμη στιγμή για τη Γκιώνα, πήραν ΚΑΘΑΡΗ θέση υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ δικαιωμάτων των πολιτών. Το κείμενο της ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ όμως περιέχει κάποιες παρανοήσεις σχετικά με την άσκηση της μεταλλείας και το τι επιτρέπει και δεν επιτρέπει η νομοθεσία, τις οποίες θα προσπαθήσουμε να ξεδιαλύνουμε.

Θα σταθούμε σε μια φράση της ανακοίνωσης: «το ζήτημα είναι βαθιά πολιτικό και δευτερευόντως νομικό». Πιστεύουμε ότι το ζήτημα είναι βαθιά ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, λίγο νομικό και ψηφοθηρικά πολιτικό.

Για να γίνει κατανοητή αυτή η διάσταση, ας την τοποθετήσουμε στους βωξίτες της Φωκίδας.

1. ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, Ο ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

mining_waste_generated_from_aluminium_production Απόβλητα της βιομηχανίας παραγωγής αλουμινίου (από το Grid/Arendal-UNEP):

Για ένα τόνο αλουμινίου εξορύσσονται 4-5 τόνοι βωξίτη και παράγονται 10 τόνοι στείρων και 3 τόνοι τοξικής κόκκινης λάσπης

Ο βωξίτης είναι ο ορυκτός πόρος/πρώτη ύλη της αλουμίνας και του αλουμινίου. Η τιμή του προϊόντος/μετάλλου είναι χρηματιστηριακά καθοριζόμενη και η ίδια, ανεξάρτητα από την χώρα προέλευσης της πρώτης ύλης/βωξίτη ή του τελικού προϊόντος μετάλλου/αλουμινίου. Αντίθετα το συνολικό κόστος παραγωγής (total production cost: TPC) διαμορφώνεται διαφορο σε κάθε μια χωριστά χώρα παραγωγής της ορυκτής πρώτης ύλης και του τελικού προϊόντος μετάλλου.

Tέσσερις είναι οι καθοριστικοί παράγοντες διαμόρφωσης του συνολικού κόστους παραγωγής- για τον βωξίτη και για όλα τα μεταλλικά και βιομηχανικά ορυκτά:

1. Περιεκτικότητα, θέση και προσβασιμότητα μεταλλεύματος, δίκτυα υποδομών
2. Εργασία και ασφάλιση
3. Kόστος ενέργειας
4. Περιβαλλοντική προστασία και αποκατάσταση.

Τα βωξιτικά κοιτάσματα απαντώνται σχεδόν παντού στη γη. Αυστραλία, Κίνα, Βραζιλία, Γουινέα, Ινδία, Τζαμάικα είναι χώρες με μεγάλα κοιτάσματα και μεγάλη παραγωγή βωξίτη.

Επειδή τα ελληνικά κοιτάσματα βωξίτη είναι σχετικά μεγάλου βάθους και η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες που έχουν (και) υπόγεια μεταλλεία, σε έναν κλάδο που κυριαρχείται από τις φτηνές επιφανειακές εκμεταλλεύσεις. Το υψηλό κόστος της υπόγειας εξόρυξης (ή της μεγαλύτερου βάθους επιφανειακής), κάνει τον ελληνικό βωξίτη «ακριβό», τουλάχιστον όσον αφορά το κόστος της εξόρυξης.

Το εργατικό/ασφαλιστικό κόστος είναι γνωστό ότι είναι ιδιαίτερα ψηλό στην Ελλάδα, ενώ είναι ελάχιστο σε χώρες όπως η Ινδία ή η Κίνα. Από τους τέσσερις παράγοντες κόστους που προαναφέρθηκαν, οι τρεις πρώτοι αντιπροσωπεύουν ανελαστικές δαπάνες. Ο παράγων «περιβάλλον» είναι ο μόνος «ελαστικός» και είναι ο μόνος τομέας από όπου μπορούν να κάνουν περικοπές οι Ελληνικές εταιρείες που προσπαθούν να ανταγωνιστούν τις χαμηλού κόστους παραγωγούς χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Στις feasibility studies των μεταλλευτικών επενδύσεων, το περιβαλλοντικό κόστος στην διαμόρφωση του συνολικού κόστους παραγωγής αγνοείται συστηματικά.

Το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ περιβάλλον των μεταλλευτικών επιχειρήσεων είναι ιδιαίτερα ευπαθές και απαιτεί γρήγορες κινήσεις προσαρμογής στις αντίστοιχες κινήσεις που διαμορφώνονται στην παγκόσμια αγορά του κάθε μετάλλου.

«Κοίτασμα» στη γλώσσα των μεταλλευτικών επιχειρήσεων είναι το εκμεταλλεύσιμο τμήμα του συνολικού κοιτάσματος. Το «εκμεταλλεύσιμο» καθορίζεται κυρίως από την τιμή του αντίστοιχου μετάλλου σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο, σε συνδυασμό με την εφαρμοζόμενη τεχνολογία/μέθοδο εξόρυξης και μεταλλουργίας.

Έτσι ένα κοίτασμα χαμηλής περιεκτικότητας σε μέταλλο, σε περιόδους υψηλών τιμών και μεγάλης ζήτησης γίνεται εκμεταλλεύσιμο και η ποσότητα/όγκος προς εξόρυξη αυξάνεται δραματικά, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις στο περιβάλλον. Όταν η τιμή του προϊόντος στη διεθνή αγορά είναι παρατεταμένα χαμηλή, οι εταιρείες καταφεύγουν σε τεχνικές «high grading», δηλαδή την απόληψη μόνο των πλούσιων τμημάτων του κοιτάσματος, συχνά καταστρέφοντας τις δυνατότητες μελλοντικής απόληψης και των φτωχότερων τμημάτων. Οι προσπάθειες μείωσης του κόστους παραγωγής οδηγούν, εκτός από την απόλυση εργαζομένων, στην εγκατάλειψη των δαπανηρών έργων προστασίας και αποκατάστασης του περιβάλλοντος – πάλι με τις αντίστοιχες επιπτώσεις.

Η «βαθιά ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ διάσταση» των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων έχει ως αποκλειστικό γνώμονα και κριτήριο το κέρδος του «επενδυτή».

2. ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΥΠΟΓΕΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ: ΠΟΣΟ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;

Οι κύριοι τρόποι μέθοδοι εξόρυξης είναι: η επιφανειακή (open pit, strip mining), η υπόγεια (διάφορες παραλλαγές) και ο συνδυασμός τους. Η επιλογή καθορίζεται βασικά από την υψομετρική χωροθέτηση του κοιτάσματος και το σχετικό κόστος. Τα βωξιτικά κοιτάσματα είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα επιφανειακά ή μικρού βάθους, γεγονός που τα κάνει ιδανικά για επιφανειακή εξόρυξη. Το 80% του παραγόμενου βωξίτη παγκοσμίως προέρχεται από μεγάλες επιφανειακές εξορύξεις τύπου «κουβέρτας», βάθους 4-6 μέτρων. Το συγκριτικό κόστος επιφανειακής/υπόγειας εξόρυξης είναι της τάξης του 1/5. Γίνεται έτσι κατανοητό ότι η επιφανειακή εξόρυξη είναι θα είναι (και) στο μέλλον η αναγκαστική επιλογή για τη Φωκίδα.

Στην ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ επισημαίνεται: «Καμία επιφανειακή εξόρυξη». Αλλά αν υποθέσουμε ότι παρά το συντριπτικά υψηλότερο κόστος της υπόγειας εξόρυξης, οι εταιρείες θα επιλέξουν αυτήν και όχι την επιφανειακή, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι άραγε πολύ μικρότερες;

Οι υπόγειες εξορύξεις θα γίνουν με φτηνές μεθόδους και όχι βέβαια με τη σημαντικά ακριβότερη μέθοδο των κοπών και λιθογομώσεων, στην οποία τα απόβλητα του εμπλουτισμού του μεταλλεύματος αναμιγμένα με τσιμέντο χρησιμοποιούνται για την πλήρωση των κενών της εξόρυξης, δίνοντας έτσι σταθερότητα στην επιφάνεια του εδάφους.

α. Υδρολογικές επιπτώσεις:

Η υπόγεια εξόρυξη μαστεύει τα νερά της ευρύτερης περιοχής, τα οποία διαφεύγουν προς τα χαμηλότερα επίπεδα των στοών, όπου επιβαρύνονται με ευδιάλυτες ορυκτές ουσίες. Τα νερά αυτά αντλούνται από τα υπόγεια έργα επειδή εμποδίζουν τις εργασίες εξόρυξης και απορρίπτονται επιβαρυμένα σε επιφανειακούς αποδέκτες.

Συχνά πριν την έναρξη της εκμετάλλευσης διανοίγεται μια σειρά από γεωτρήσεις περιφερειακά του κοιτάσματος, από τις οποίες αντλείται όλος ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας για να μην δημιουργεί προβλήματα στην εξόρυξη. Όσο πιο βαθιά κάτω από την επιφάνεια είναι το υπόγειο μεταλλείο, τόσο πιο βαθιά πρέπει να πάνε οι γεωτρήσεις άντλησης των νερών.

Επιφανειακοί και υπόγειοι ταμιευτήρες νερού στραγγίζουν, με θύματα τα δάση της περιοχής, τις καλλιέργειες και την υδροδότηση των οικισμών. Λόγω των ρωγματώσεων των πετρωμάτων και των κενών που δημιουργούνται από την εξορυκτική διαδικασία, η υδρολογία της περιοχής αλλάζει εντελώς. Η ισορροπία δεν αποκαθίσταται ούτε μετά το πέρας της δραστηριότητας και η αιμορραγία συνεχίζεται εις το διηνεκές.

Παρά την υποχρέωση της χώρας να καταρτίσει σχέδια διαχείρισης των υδάτων για κάθε λεκάνη απορροής ποταμού, όπως προβλεπει η οδηγία-πλαίσιο για το νερό (2000/60/ EC), τέτοια σχέδια δεν υπάρχουν ούτε στα χαρτιά. Η «υδατική πολιτική» είναι άγνωστη στην Ελλάδα και το νερό δεν μπαίνει ποτέ ως παράγοντας στην αξιολόγηση και έγκριση επενδυτικών προτάσεων.

Δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα σχέδιο προστασίας του πιο πολύτιμου και αναντικατάστατου φυσικού πόρου: του νερού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Σκουριές στα Μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Όταν το 1998 ξεκίνησε η διάνοιξη μιας μεταλλευτικής στοάς στις Σκουριές, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων προέβλεπε ότι θα βγαίνουν 35 κ.μ. νερού την ώρα. Οι προβλέψεις αποδείχθηκαν τραγικά λάθος. Η στοά «χτύπησε» φλέβα νερού με παροχή 350 κ.μ. την ώρα, τα οποία παροχετεύθηκαν στο γειτονικό ρέμα. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, το άλλοτε καθαρό νερό του βουνού ήταν ένας μολυσμένος όξινος βούρκος που βρωμοκοπούσε θειάφι.

Παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες πολιτών και του Δήμου Παναγίας, οι Σκουριές είναι στην ίδια κατάσταση μέχρι σήμερα. Και αντί να γίνουν έργα αποκατάστασης για να διαφυλαχθούν τα πολύτιμα υδατικά αποθέματα, προωθείται η έγκριση ενός θηριώδους μεταλλείου χρυσού/χαλκού που θα καταστρέψει ολοκληρωτικά την υδροφορία του ορεινού όγκου. Σημειώνεται ότι η περιοχή των Σκουριών με το παρθένο δάσος της είναι ο μεγαλύτερος ταμιευτήρας καθαρού νερού στη Χαλκιδική που υποφέρει από λειψυδρία.

β. Καθιζήσεις:

Το φαινόμενο της καθιζησης του εδάφους στις περιοχές των υπόγειων εξορύξεων είναι αναπόφευκτο, όποια κι αν είναι η μέθοδος εξόρυξης. Μπορεί να είναι εκτεταμένη ή περιορισμένη, μπορεί να εμφανιστεί με μεγάλη χρονική καθυστέρηση (έχουν καταγραφεί περιπτώσεις καθιζήσεων 100 χρόνια μετά το πέρας της εκμετάλλευσης), όμως είναι ένας κίνδυνος που δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Oι καθιζήσεις κάνουν την περιοχή ασταθή και επικίνδυνη και την αποκλείουν από κάθε μελλοντική χρήση. Η άντληση των υπογείων υδάτων που γίνεται για να διευκολυνθεί η εξόρυξη δημιουργεί κενά εκεί όπου άλλοτε υπήρχαν θύλακες νερού και είναι η ίδια μια σημαντική αιτία πρόκλησης καθιζήσεων. Το 80% των καταγεγραμμένων καθιζήσεων στις ΗΠΑ οφείλεται στην υπεράντληση των υπόγειων νερών.

Σχετικά με τις επιπτώσεις της υπόγειας εξόρυξης, δείτε το “Underground Hard-Rock Mining: Subsidence and Hydrologic Environmental Impacts” του Center for Science in Public Participation, 2002. Η συγκεκριμένη μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «επειδή αυτές οι επιπτώσεις δεν μπορούν να αποφευχθούν, η υπόγεια εξόρυξη πρέπει να θεωρείται ακατάλληλη για Εθνικά Πάρκα, περιοχές άγριας ζωής κ.λ.π».

Η προτροπή λοιπόν «υπόγεια και όχι επιφανειακή εξόρυξη», ούτε θα γίνει αποδεκτή από τις εταιρείες, λόγω της θέσης των κοιτασμάτων και του συντριπτικά μεγαλύτερου κόστους, ούτε όπου τυχόν προτιμηθεί θα έχει πολύ μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Πλεονεκτεί μόνο στα ορατά αποτελέσματα, δηλαδή την μικρότερη παραμόρφωση του τοπίου.

3. ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΒΩΞΙΤΗ/ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ

Για να παραχθεί ένας τόνος αλουμινίου, απαιτούνται 4-5 τόνοι βωξίτη. Στον υπολογισμό δεν μπαίνουν τα στείρα υλικά που μπορεί να είναι σημαντικά σε ποσότητα και που αποτίθενται επιφανειακά στην περιοχή της εξόρυξης, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα δάση και για τις περιοχές που βρίσκονται στα κατάντι των αποθέσεων (έκπλυση από τις βροχοπτώσεις και κατάληξη στους επιφανειακούς υδατικούς αποδέκτες).

Τελικά, από τα εκατομμύρια τόνους που εξορύσσονται, μόνο ένα ποσοστό της τάξης του 20-25% απομακρύνεται από την ευρύτερη περιοχή της εξόρυξης και του εργοστασίου επεξεργασίας. Από το υπόλοιπο προϊόν της εξόρυξης, το οποίο με το επίπλυσμα έχει όγκο μεγαλύτερο του αρχικού εξορυσσόμενου όγκου, ένα μέρος αποτίθεται επιφανειακά ενώ το περισσότερο καταλήγει στο βυθό του Κορινθιακού κόλπου. Η πρακτική της υποθαλάσσιας απόθεσης των αποβλήτων είναι απαγορευμένη από διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα, αλλά επιτρέπεται «χαριστικά» εδώ και χρόνια, τόσο στο «Αλουμίνιο» όσο και στη ΛΑΡΚΟ. Κάποια στιγμή ο νόμος επιτέλους θα εφαρμοστεί, και οι εταιρείες αυτές θα υποχρεωθούν να βρουν χώρους επίγειας απόθεσης των αποβλήτων τους και να τους αδειοδοτήσουν με τη νόμιμη διαδικασία.

4. ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ

Οι συντάκτες της ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ έχουν προφανώς κατά νού ότι τα δάση της χώρας προστατεύονται από το Σύνταγμα, γι’αυτό και θεωρούν ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ το: «Καμία εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα στα δάση» κι ακόμα περισσότερο το «Καμία έρευνα ή εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα σε καθορισμένες ζώνες προστασίας (ΝΑTURA κ.λ.π.)».

Οι μεταλλευτικές δραστηριότητες μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις είναι μια πραγματικότητα γνωστή εδώ και πολλά χρόνια στη Γκιώνα, την Οίτη και τη Χαλκιδική. Η ισχύουσα νομοθεσία (Ν.3010/2002) θεωρεί το μεταλλείο «χωροθετημένο από τη φύση» κι αν το μεταλλείο τύχει να βρίσκεται κάτω από δάση …τόσο το χειρότερο για τα δάση. Με τη μεταμφίεση του κέρδους του επιχειρηματία σε «μεγάλο εθνικό και τοπικό όφελος», παρακάμπτονται τα αναχώματα του Συντάγματος κι γίνονται δυνατές μεγάλης κλίμακας επεμβάσεις μέσα σε δάση.

Με το «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο Αειφόρου Ανάπτυξης της Βιομηχανίας» που εγκρίθηκε πρόσφατα, η επιδρομή των μεταλλευτικών εταιρειών κατά των δασών της χώρας παίρνει νέες διαστάσεις. Σε ότι αφορά τη μεταλλευτική και μεταλλουργική βιομηχανία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο «εισηγητής» του νέου Χωροταξικού δεν ήταν άλλος από …τον Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ). Πράγματι οι θέσεις του ΣΜΕ, οι οποίες διατυπώθηκαν σαφώς από τον Πρόεδρο του Συνδέσμου κ. Βιδάλη στην Ημερίδα του ΤΕΕ με θέμα «Εθνικός Χωροταξικός Σχεδιασμός και Εξορυκτική Δραστηριότητα» στις 20.9.2006, έγιναν ΟΛΕΣ δεκτές από το ΥΠΕΧΩΔΕ και ενσωματώθηκαν τόσο στο «Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού» όσο και στο «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία».

Με το Ειδικό Χωροταξικό καθιερώνεται η χωροθέτηση της βιομηχανίας μεταποίησης (μεταλλουργία) της ορυκτής πρώτης ύλης σε τελικό προϊόν μέταλλο στην αυτή θέση της «φυσικής χωροθέτησης». Η λογική είναι η εξής: «η εμπορική αξιολόγηση της πώλησης των συμπυκνωμάτων δείχνει εμφανώς μια πολύ μεγάλη προστιθέμενη αξία από την περαιτέρω καθετοποίηση μέσω της μεταλλουργικής διαδικασίας, πέραν βεβαίως της στρατηγικής παραγωγής καθαρών μετάλλων που αποτελεί εθνική επιδίωξη» (απόσπασμα από την κατά την Προκαταρκτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση/Αξιολόγηση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας). Για μια ακόμα φορά, το κέρδος των επιχειρήσεων αναγορεύεται σε «εθνικό» στόχο και δίνει στη νομοθετική εξουσία κατευθύνσεις για τη μελλοντική πορεία της χώρας.

Αυτή η «φυσικά χωροθετημένη» θέση μπορεί να είναι δασική έκταση, δάσος, περιοχή NATURA 2000 ή ακόμα και Εθνικός Δρυμός. Από τη μεταλλευτική και μεταλλουργική βιομηχανία εξαιρούνται ΜΟΝΟΝ οι περιοχές Ειδικής Προστασίας και οι πυρήνες των Εθνικών Δρυμών.

Μια πρώτη γεύση της καθετοποίησης της εξόρυξης με μεταποιητικές μονάδες δίνει η ΠΠΕΑ για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας της Χαλκιδικής, έκτασης 317.000 στρεμμάτων με δασοκάλυψη 90%. Σε αυτήν προβλέπεται η κατασκευή/λειτουργία μεταλλουργιών παραγωγής χρυσού, αργύρου, χαλκού, μολύβδου και ψευδαργύρου, παράλληλα με εργοστάσια παραγωγής θειϊκού οξέος, κρυογεννητικού οξυγόνου και μονάδα επεξεργασίας αρσενικού. Η ΠΠΕΑ έχει ήδη εγκριθεί από το Υπουργείο Ανάπτυξης.

5. TO “ΔΗΜΟΣΙΟ ΟΦΕΛΟΣ” ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Όλως περιέργως, το Κράτος αρνείται να μας πει ποιο είναι αυτό το περίφημο «εθνικό όφελος» από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες χάριν του οποίου επιτρέπονται όλα τα ανωτέρω. Με έγγραφό μας προς τα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Ανάπτυξης ζητήσαμε να μας προσδιορίσουν το «εθνικό όφελος που προκύπτει από την επένδυση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στα Μεταλλεία Κασσάνδρας» της Χαλκιδικής, διευκρινίζοντας ότι εννοούμε το συνολικό όφελος και ΟΧΙ την φορολογική δήλωση της εταιρείας. Μετά από πολλες διαδρομές του αιτήματός μας ανάμεσα στα Υπουργεία, το έγγραφο που ήρθε τελικά από τη ΔΟΥ Αμαρουσίου (!) μας γνώριζε ότι … «δεν είναι δυνατόν να δοθεί απάντηση στο ερώτημά μας, διότι τα στοιχεία αυτά είναι απόρρητα»!!!

Ζητά η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ τη «θέσπιση και εφαρμογή ενός σαφούς χωροταξικού πλαισίου …προς το όφελος και των μεταλλευτικών εταιρειών, τουλάχιστον όσων έχουν εντάξει στην επιχειρηματική τους δράση τις έννοιες της κοινωνικής ευθύνης και της αειφορίας….». Όμως η πραγματικότητα μας έχει προσπεράσει.

Όπως προαναφέρθηκε, το «σαφές χωροταξικό πλαίσιο» έχει ήδη θεσπισθεί και είναι το νέο Ειδικό Χωροταξικό της Βιομηχανίας. Μόνο που είναι προς όφελος ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ των μεταλλευτικών εταιρειών και έχει ένα πολύ σαφή στόχο: ο στόχος αυτός διατυπώθηκε με σαφήνεια από τον Πρόεδρο του ΣΜΕ στην ημερίδα που προαναφέρθηκε: «Να ακυρωθεί η δυνατότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας να ανατρέπει μεταλλευτικές επενδύσεις επικαλούμενο έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού…». Τα οφέλη βέβαια τα απολαμβάνουν όλες οι εταιρείες και όχι μόνο «όσες έχουν εντάξει στη δράση τους τις έννοιες τις κοινωνικής ευθύνης και αειφορίας».

6. ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ

Προκύπτει από αυτό το μέρος της ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ότι πιστεύετε ότι η «αειφορία» και η «μεταλλεία» μπορούν να συνυπάρξουν. Αλλά η άσκηση της μεταλλευτικής δραστηριότητας είναι συνυφασμένη με την εκμετάλλευση και εξάντληση μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων. Ένα γενικό σχόλιο σχετικά με την πολυδιαφημιζόμενη «βιωσιμότητα της μεταλλευτικής βιομηχανίας» έχουμε κάνει παλιότερα εδώ.

Η βιωσιμότητα της δραστηριότητας και της απασχόλησης που προσφέρει στην τοπική κοινωνία (συνήθως σε εργασίες χαμηλής ή μηδενικής ειδίκευσης ) καθορίζεται νομοτελειακά από την διαμόρφωση των συνθηκών στην παγκόσμια αγορά για το κάθε μέταλλο. Η χρονική διάρκεια της επένδυσης κατά την παγκόσμια πρακτική, συνδέεται αποκλειστικά με την οικονομική απόδοση του κοιτάσματος. Όταν τα οικονομικά δεδομένα ανατραπούν ή το εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα εξοφληθεί, όλα εγκαταλείπονται εκεί και ως έχουν εν μια νυκτί. Θλιβερή απόδειξη είναι τα δεκάδες μεταλλεία που έχουν κλείσει από τότε που ξέσπασε η πρόσφατη οικονομική κρίση και οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που έχουν μείνει χωρίς δουλειά.

Η Δρ. Ειρήνη Κλαμπατσέα της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ μελέτησε το Μαντούδι της Εύβοιας ως μια χαρακτηριστική περίπτωση φθίνουσας βιομηχανικής περιοχής και ανέδειξε την εγγενή παθογένεια της λειτουργικής εξειδίκευσης της στον εξορυκτικό-μεταλλευτικό τομέα (σχετικό δικό μας κείμενο). Όταν εξαντληθεί ο ορυκτός πόρος, η περιοχή που μέχρι πρότινος ζούσε από το μεταλλείο μετατρέπεται σε έναν «πλεονάζοντα χώρο» και θύλακα ανεργίας (Μαντούδι, Λαύριο). Οι άνεργοι μεταλλωρύχοι είναι από τις χειρότερες μορφές ανεργίας, επειδή έχουν κατά κανόνα χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και έχουν αποκοπεί από τον τοπικό ιστό απασχόλησης.

7. ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ

Σύμφωνα με την ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: «Ολόκληρη σχεδόν η Φωκίδα είναι χωρισμένη σε μεγάλα παραλληλόγραμμα μεταξύ τριών εταιρειών… ακόμα και μέσα στην πόλη της Άμφισσας υφίσταται δικαίωμα μεταλλειοκτησίας… και θεωρητικά (;) υπάρχει πάντα η δυνατότητα να μας διώξουν από τα σπίτια μας για να σκάψουν». Τα «μεγάλα παραλληλόγραμμα» είναι Οριστικές Παραχωρήσεις Μεταλλείων, μεταγεγραμμένες στα οικεία Υποθηκοφυλακεία και ισχύουν για δεκαετίες.

Και παρακάτω τονίζεται: «Καμία έρευνα ή εξόρυξη κάτω από οικισμό…».

Το δικαίωμα εξόρυξης πάνω στην πόλη είναι (ίσως) θεωρητικό για τη Φωκίδα. Δεν είναι βέβαια καθόλου θεωρητικό για το νομό Κοζάνης όπου η ΔΕΗ έχει ήδη «σηκώσει» πέντε χωριά για να εκμεταλλευθεί το λιγνίτη, ενώ άλλα δυο είναι σε φάση μετεγκατάστασης.

Όσο για την εξόρυξη κάτω από την πόλη, αυτή είναι μια πραγματικότητα εδώ και εννέα χρόνια: κατά το «θυμήσου τη Χιροσίμα», θα σας πούμε «σκεφθείτε τη Στρατονίκη». Μια κωμόπολη της Β. Χαλκιδικής η οποία βίωσε τις καθιζήσεις και το γκρέμισμα της εκκλησίας των Αγίων Αναργύρων και οκτώ σπιτιών και στην οποία από τους άλλοτε 2000 κατοίκους, απόμειναν σήμερα 800, συνταξιούχοι των μεταλλείων στην πλειονότητα. Παρά τις δεσμεύσεις των πολιτικών και των εταιρειών, τα φουρνέλα πέφτουν 24 ώρες το 24ωρο, μέρα νύχτα, όλο το χρόνο, κάτω από τα σπίτια και τους δρόμους του οικισμού, εδώ και εννέα χρόνια.

Όλα τα ανωτέρω γίνονται δυνατά χάρη στην επίκληση του «μεγάλου εθνικού οφέλους», μπροστά στο οποίο οι βασικότερες διατάξεις του Συντάγματος είναι ανίσχυρες. Η Άμφισσα και οι κάτοικοί της σε τι διαφέρουν από τη Στρατονίκη Χαλκιδικής ή τη Χαραυγή Κοζάνης και τους κατοίκους τους;

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η αποδοχή της άσκησης της μεταλλείας σε μια περιοχή, π.χ. στη Φωκίδα, από τις τοπικές κοινωνίες είναι δυνατή μόνο αν η απασχόληση στις μεταλλευτικές δραστηριότητες δεν είναι επιλογή αλλά αποτέλεσμα περιορισμένης ή μηδενικής παρουσίας άλλων αναπτυξιακών δραστηριοτήτων. Αυτό οδηγεί στην πολιτική της επιβολής αναπτυξιακού εμπάργκο στις μεταλλευτικές περιοχές, τα αποτελέσματα της οποίας πουθενά δεν είναι τόσο εμφανή όσο στη Β. Χαλκιδική:

Η Β. Χαλκιδική με τη μοναδική ομορφιά, αλλά και με πανάρχαιη μεταλλευτική ιστορία και μισό αιώνα σύγχρονης εντατικής μεταλλευτικής εκμετάλλευσης, έχει φτάσει σήμερα να έχει μόλις το 1/3 του κατά κεφαλήν εισοδήματος της «άλλης», της τουριστικής Χαλκιδικής. Είναι επίσης η πιο αραιοκατοικημένη περιοχή του νομού, έχει το χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο και το μεγαλύτερο δείκτη θνησιμότητας από μεταλλειογενείς ασθένειες (πνευμονοκονίαση, καρκίνος, καρδιακά και αναπνευστικά νοσήματα). Έχει μόλις το 3% των τουριστικών κλινών της Χαλκιδικής και το 2% της παραθεριστικής κατοικίας. Οι τιμές της γης, ακόμα και της παραθαλάσσιας είναι δέκα τουλάχιστον φορές χαμηλότερες από την «άλλη» Χαλκιδική. Έχει βαρύτατες, μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές βλάβες.

Για το ιδιότυπο καθεστώς των μεταλλευτικών περιοχών είχαμε γράψει εκτενώς στο παλιότερο κείμενό μας «Τι σημαίνει “μεταλλευτική περιοχή”; Εκεί όπου δεν ισχύει το Σύνταγμα όπως το ξέρουμε». Γράφαμε τότε (τον περασμένο Οκτώβριο) ότι:

…Υπάρχει μια ασάφεια του νομοθετικού πλαισίου για τις μεταλλευτικές περιοχές η οποία επιχειρείται να λύθεί:

1. Με το “Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού” που ορίζει γενικά τις περιφέρειες με μεταλλευτικό ενδιαφέρον και θα εξειδικευθεί περαιτέρω με το “Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για τη Βιομηχανία” και

2. Με τα “Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια” των Δήμων (ΓΠΣ), που θα καθορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης σε κάθε περιοχή.

Επιχειρείται να λυθεί, προς όφελος όχι των πολιτών αλλά των μεταλλειοκτητών…

Σήμερα, τα πράγματα έχουν πλέον ξεκαθαρίσει. Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου Χαλκιδικής που έχει την τύχει να «φιλοξενεί» τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, ακυρώθηκε γιατί προσέκρουε στη μεταλλειοκτησία και στις μεταλλευτικές δραστηριότητες, σημερινές και μελλοντικές, της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.

Τα Χωροταξικά Πλαίσια (Γενικό και Ειδικό της Βιομηχανίας) είναι πλέον θεσμοθετημένα και σφίγγουν ακόμα περισσότερο το βρόγχο γύρω από τις μεταλλευτικές περιοχές. Ενισχύουν τις διατάξεις του Ν. 210/1973 (Μεταλλευτικός Κώδικας), του Σύνταγματος και του Αστικού Κώδικα που καθιερώνουν την κατίσχυση της μεταλλειοκτησίας έναντι της ιδιοκτησίας. Θωρακίζουν θεσμικά την προτεραιότητα της μεταλλείας έναντι των άλλων αναπτυξιακών δυνατοτήτων της περιοχής, την προνομιακή πρόσβαση σε γη και σε παράκτιο χώρο, καταργούν εντελώς την προστασία των δασών.

Η συνταγή του ΥΠΕΧΩΔΕ, καθ’υπαγόρευσιν της μεταλλευτικής βιομηχανίας είναι συνταγή καταστροφής και υπανάπτυξης. Πριμοδοτεί την μεταλλεία σε βάρος όλων των άλλων δραστηριοτήτων, μειώνει τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ δικαιώματα των πολιτών, καθιστά βέβαια την καταστροφή των δασών και των προστατευόμενων περιοχών. Εγγυάται ότι την θαυμαστή πορεία υπανάπτυξης που απολαμβάνει η Β. Χαλκιδική θα ακολουθήσουν και οι λοιπές μεταλλευτικές περιοχές της χώρας.
Όπως η Φωκίδα.


Δημοσιεύουμε επίσης και τα σχόλια που περιέχονται μέχρι στιγμής στην ιστοσελίδα σαν απάντηση και συμμετοχή στο διάλογο για το συγκεκριμένο άρθρο

Stinger // 4 May, 2009 at 7:28 pm | Reply

Καταρχάς δεν υπάρχει “σκέτη” οικονομική διάσταση. Αυτό ούτε κάν οι νεοφιλελεύθεροι δεν το υποστηρίζουν ! Ο,τι είναι ¨οικονομικό” σχετίζεται και διαμορφώνει-εται με το “πολιτικό” και το “κοινωνικό”.
Συνεχώς επίσης και τεχνηέντως (δηλ. εσκεμμένα) συγχέετε την “Αειφορία” (που έχει πλέον εγκαταληφθεί σαν όρος) με τη “Βιώσιμη Ανάπτυξη”, που είναι η τομή της ισορροπίας στο τρίπτυχο Οικονομία-Περιβάλλον-Κοινωνία.

Επανέρχεσθε στο θέμα του Μεταλλευτικού Κώδικα και τον θεωρείτε τροχοπέδη. Τροχοπέδη θα μπορούσαν να τον θεωρήσουν μόνον όσοι έχουν αντίθετα μεγαλοσυμφέροντα (π.χ. μεγαλο-οικοπεδοφάγοι και “επενδυτές” ακινήτων-κατασκευαστές), διότι αφελώς πιστεύουν ότι “δεσμεύει” εκτάσεις μέσω Παραχωρήσεων και τους χαλάει τα σχέδια. Κάτι σαν την ΒΑ Χαλκιδική δηλαδή.
Γιαυτό με την ευκαιρία αυτή, κ. Παπαγεωργίου σας προκαλούμε γιά μιά ακόμη φορά δημόσια ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΤΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ.

Υ.Γ. Πέραν των άλλων η ανάλυσή σας βρίθει από ανακρίβειες και παραπληροφόρηση (πώς είναι δυνατόν π.χ. να πωλείται ελληνικός βωξίτης αν είναι τόσο ακριβός και το κόστος είναι το μόνο κριτήριο της αγοράς). Οπότε επιτρέψτε μας να επανέλθουμε σύντομα με στοιχεία.
o

antigoldgreece // 4 May, 2009 at 8:05 pm | Reply

Κύριε Stinger, είστε τόσο προβλέψιμος που καταντάει βαρετό…
*

PERLOMIN-W // 4 May, 2009 at 8:00 pm | Reply

“Η Β. Χαλκιδική με τη μοναδική ομορφιά, αλλά και με πανάρχαιη μεταλλευτική ιστορία και μισό αιώνα σύγχρονης εντατικής μεταλλευτικής εκμετάλλευσης, έχει φτάσει σήμερα να έχει μόλις το 1/3 του κατά κεφαλήν εισοδήματος της «άλλης», της τουριστικής Χαλκιδικής. Είναι επίσης η πιο αραιοκατοικημένη περιοχή του νομού, έχει το χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο και το μεγαλύτερο δείκτη θνησιμότητας από μεταλλειογενείς ασθένειες (πνευμονοκονίαση, καρκίνος, καρδιακά και αναπνευστικά νοσήματα). Έχει μόλις το 3% των τουριστικών κλινών της Χαλκιδικής και το 2% της παραθεριστικής κατοικίας. Οι τιμές της γης, ακόμα και της παραθαλάσσιας είναι δέκα τουλάχιστον φορές χαμηλότερες από την «άλλη» Χαλκιδική. ”
Εσείς εκεί στα γραφεία με θέα την Ιερισσό μπορείτε να απαντήσετε στα παραπάνω , ή δεν σας καλύπτει ο μισθός.
“Εργαζομενος στην PERLOMIN”
*

G.B. // 4 May, 2009 at 9:32 pm | Reply

Αν δουλευεις για την εταιρεια που δεσμευει τις εκτασεις ειναι πολυ φυσικο να μη βλεπεις κανενα προβλημα και να μην το θεωρεις “τροχοπεδη” για την αναπτυξη.

Απλα ειναι τα πραγματα.
*

kostas stoforos // 5 May, 2009 at 7:54 am | Reply

Ό,τι πιο κατατοπιστικό έχω διαβάσει για το θέμα!
o

antigoldgreece // 5 May, 2009 at 8:23 am | Reply

Eυχαριστούμε Κώστα. Είναι καλό να μην έχουμε αυταπάτες…
*

iteanet // 5 May, 2009 at 12:27 pm | Reply

Η ανάλυσή σας χαρτογραφεί έναν χώρο που θα επικεντρωθούν οι συγκρούσεις και που για την Φωκίδα δεν έχει ερευνηθεί ακόμα.
Είναι πολύ θετική η εμπειρία σας και εξηγεί γιατί η Φωκίδα έχει υπουργούς μεταλλείων Αλογοσκούφης, Μπούγας κλπ και γιατί έχει πλέον 25 χιλιάδες κατοίκους απο τους 50 χιλιάδες ψηφοφόρους.
Η υπανάπτυξη σε όλο της το μεγαλείο. Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

17 Απρ 2009

Οι Συλλογικοί φορείς της Φωκίδας
για τα μεταλλεία στην Γκιώνα

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Συλλογικών Φορέων και Πολιτών της Άμφισσας και της Φωκίδας.

Με αφορμή την αίτηση της εταιρείας ΕΛΜΙΝ Α.Ε. για χορήγηση άδειας ερευνών και εξορύξεως βωξίτη στη Γκιώνα, αποφασίσαμε να τοποθετηθούμε επί της βάσης του ζητήματος αυτού και να θέσουμε την εικόνα στο γενικό της πλαίσιο. Έχει έλθει άλλωστε –πιστεύουμε- ο καιρός που πρέπει αυτή η συζήτηση να διεξαχθεί ευρέως και ανοιχτά στον τόπο μας και ασφαλώς έχει έλθει η εποχή να ληφθούν συγκεκριμένες αποφάσεις που αφορούν στο μοντέλο ανάπτυξης και στην ποιότητα ζωής που οραματιζόμαστε και προσδοκούμε για τη Φωκίδα του 21ου αιώνα.

Η εξορυκτική δραστηριότητα των μεταλλευτικών εταιρειών βασίζεται στην παραχώρηση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας, που τους έχουν μεταβιβαστεί μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες στο απώτερο, αλλά και σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Αποτέλεσμα: Ολόκληρη σχεδόν η Φωκίδα είναι χωρισμένη σε μεγάλα παραλληλόγραμμα μεταξύ τριών μεταλλευτικών εταιρειών. Η εικόνα που αντικρύζει, όποιος μελετήσει το μεταλλευτικό χάρτη του νομού μας, δημιουργεί συνειρμούς αποικιοκρατικών καταστάσεων. Ακόμη και μέσα στην πόλη της Άμφισσας υφίσταται δικαίωμα μεταλλειοκτησίας υπέρ μεταλλευτικής εταιρείας και θεωρητικά υπάρχει πάντα η δυνατότητα να μας διώξουν από τα σπίτια μας για να σκάψουν…
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν επιθυμεί να σταματήσει η μεταλλευτική δραστηριότητα, αρκεί ο τρόπος, με τον οποίο οι μεταλλευτικές εταιρείες εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο του τόπου μας, να μην παραβιάζει τις κοινά πλέον αποδεκτές αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης και φυσικά να λειτουργούν στα πλαίσια του νόμου.
Είναι όμως βέβαιο ότι επιτέλους πρέπει να τεθούν κάποια όρια, τα οποία απαιτεί πλέον και η τοπική μας κοινωνία (κατά τη γνώμη μας, στη μεγάλη της πλειοψηφία…). Ας συμφωνήσουμε στα ελάχιστα αυτονόητα:
1. Καμιά νέα επιφανειακή εξόρυξη.
2. Καμιά έρευνα ή εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα στους οικισμούς, στις πόλεις και τα χωριά μας.
3. Καμιά έρευνα ή εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα στα δάση (οφείλει ασφαλώς και το κράτος μας να οριοθετήσει τα δάση με τη σύνταξη επιτέλους Δασολογίου…).
4. Καμιά έρευνα ή εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα σε καθορισμένες ζώνες προστασίας του περιβάλλοντος, του τοπίου ή της βιοποικιλότητας (λ.χ. NATURA, Δελφικό Τοπίο, Καταφύγια Άγριας Ζωής).

Τι είδους νομοθεσία και τι κατοχυρωμένα δικαιώματα μπορεί να είναι αυτά που αντιβαίνουν τόσο προκλητικά στη συνταγματική προστασία των δασών; Τι είδους νόμιμα δικαιώματα είναι αυτά που προσβάλλουν βάναυσα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προσπερνούν ανέξοδα κάθε έννοια στοιχειώδους προστασίας του περιβάλλοντος;
Το λόγο έχουν πλέον η πολιτεία, τα πολιτικά κόμματα και η τοπική ηγεσία. Το ζήτημα είναι βαθιά πολιτικό και δευτερευόντως νομικό! Είναι ζήτημα επιλογών και προτεραιοτήτων. Επιτέλους η άσκηση πολιτικής δε μπορεί να είναι μόνο διαχειριστική. Οι ανάγκες της Ελλάδας του 2010 είναι διαφορετικές από εκείνες του 1950 ή του 1970. Η κατάργηση (απαλλοτρίωση, περιορισμός ή όπως αλλιώς…) του δικαιώματος μεταλλειοκτησίας ή πολύ απλά η νομοθετική απαγόρευση ερευνών και εξορύξεων στις παραπάνω αναφερόμενες περιπτώσεις είναι επιβεβλημένη και αποτελεί ευθύνη ασφαλώς της Πολιτείας και όχι των εταιρειών.
Σε τελευταία ανάλυση, πιστεύουμε ότι η θέσπιση και η εφαρμογή ενός σαφούς χωροταξικού πλαισίου λειτουργίας, που θα οριοθετεί τη μεταλλευτική δραστηριότητα με κριτήρια που ανταποκρίνονται στις σημερινές καταστάσεις, ζωτικές ανάγκες και ευαισθησίες, είναι προς το όφελος και των μεταλλευτικών εταιρειών, τουλάχιστον όσων έχουν εντάξει στην επιχειρηματική τους δράση τις έννοιες της κοινωνικής ευθύνης και της αειφορίας.
Η Φωκίδα και ιδίως οι μελλοντικές γενιές δικαιούνται να τους παραδώσουμε το ελάχιστο εναπομένον φυσικό περιβάλλον απείραχτο. Δεν επιτρέπεται η δική μας γενιά να επιβιώσει εις βάρος των παιδιών μας και να κατασπαταλήσουμε όλους τους φυσικούς πόρους, καταστρέφοντας ταυτόχρονα δάση, αλπικά λιβάδια, φαράγγια, βιοτόπους, γενικότερα φύση και τοπίο που κληρονομήθηκε διά μέσω των αιώνων σ’ αυτήν εδώ την ευλογημένη περιοχή!
Με το ανωτέρω σκεπτικό αποκρούουμε κατηγορηματικά κάθε περίπτωση ερευνών και εξορύξεων στα παρθένα δάση και προστατευόμενα φυσικά τοπία, για τα οποία αιτείται να της δοθεί σχετική άδεια οποιαδήποτε μεταλλευτική εταιρεία. Επιπλέον καλούμε τους συμπολίτες μας και τους συλλογικούς φορείς, με πνεύμα ενότητας, με δημοκρατική ευαισθησία, αλλά χωρίς αφορισμούς ή φανατισμούς, να εξελίξουν και να εμπλουτίσουν τον ανοιχτό διάλογο για το σημαντικό αυτό θέμα. Ζητούμε ιδίως την άμεση ενασχόληση της τοπικής και κεντρικής πολιτικής ηγεσίας και την ανάληψη όλων των απαραίτητων πρωτοβουλιών σ’ ένα ζήτημα που επηρεάζει καθοριστικά την προοπτική του τόπου μας για τις επόμενες δεκαετίες.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Άμφισσα, 14 Απριλίου 2009
(Με πρωτοβουλία της Συντονιστικής Επιτροπής Συλλογικών Φορέων της Άμφισσας)
1. Κινηματογραφική Λέσχη Άμφισσας
2. Πολιτιστικό Κέντρο Φωκίδας
3. Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Άμφισσας ¨Οι Άγιοι Ανάργυροι¨
4. Εμπορικός Σύλλογος Άμφισσας
5. Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Νομού Φωκίδας
6. Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Άμφισσας
7. Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Νομού Φωκίδας
8. Πανελλήνια Ένωση Τεχνικών Ο.Τ.Ε. Νομού Φωκίδας Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

30 Μαρ 2009

Εμπρησμός του σπιτιού του μέλους της Κίνησης Πολιτών για την σωτηρία της Γκιώνας

ΑΣΥΔΟΤΗ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΡΑΒΩΝ

Βγάλτε Τις Κουκούλες Των Τρομοκρατών Εμπρηστών

Ένα συγκλονιστικό γεγονός ξύπνησε σήμερα τα ξημερώματα τους λιγοστούς κατοίκους της Καλοσκοπής Γραβιάς Φωκίδας, που είναι χτισμένη στις πλαγιές της Γκιώνας.

Θρασύδειλοι εμπρηστές, κρυμμένοι στο σκοτάδι, έβαλαν για δεύτερη φορά φωτιά στο σπίτι του μέλους της Κίνησης για τη Σωτηρία της Γκιώνας Στέφανου Κόλλια, για να ολοκληρώσουν την καταστροφή του πρώτου εμπρησμού. Ο Στέφανος είναι ένας από τους ελάχιστους νέους, που απαρνήθηκαν την Αθήνα και γύρισαν στην περιφέρεια, όπου έγινε μόνιμος κάτοικος Καλοσκοπής.

Οι φλόγες τύλιξαν γρήγορα το σπίτι και λίγες ώρες ήταν αρκετές για να καταστραφεί ολοσχερώς.

Η καταστροφή, που ξεκίνησε σήμερα τα χαράματα, έγινε αντιληπτή τυχαία από κάτοικο της περιοχής, που εκείνη της ώρα είχε βγει από το σπίτι του. Έντρομος ενημέρωσε την πυροσβεστική, ξύπνησε και κινητοποίησε αμέσως τους περίοικους, ενώ γρήγορα όλο το χωριό έσπευσε επί τόπου για να βοηθήσει στο σβήσιμο της πυρκαγιάς.

Έτσι, αποτράπηκε τουλάχιστον η επέκταση στα γύρω σπίτια, κάποια εκ των οποίων είχαν στην αυλή δεξαμενές πετρελαίου και γκαζιού και αποσοβήθηκε ένα άλλο ολοκαύτωμα της ηρωικής «Κουκουβίστας», σαν αυτό που είχαν κάνει οι φασίστες κατακτητές το 1944.

Ευτυχώς, κανείς δεν ήταν μέσα στο σπίτι, καθώς ο Στέφανος έλειπε για λόγους υγείας στην Αθήνα. Όπως φαίνεται όμως ο αγώνας του για την σωτηρία της Γκιώνας, από την αλόγιστη εκμετάλλευση των μεταλλείων, ήταν πολύ σημαντικός για να θελήσουν κάποιοι να τον εκφοβίσουν για να του κλείσουν το στόμα.

Η Πυροσβεστική και η αστυνομία, που ειδοποιήθηκαν, έφτασαν όταν ήταν πια αργά, γιατί τα οχήματα ξεκίνησαν από την Άμφισσα και το Πολύδροσο.

Η Αστυνομία διενεργούσε και διενεργεί έρευνα για την ταυτότητα των δραστών, οι έρευνες όμως αυτές δεν πλησίασαν κανέναν από τους φυσικούς τρομοκράτες, που αποθρασύνθηκαν και ξαναχτύπησαν ολοκληρώνοντας την καταστροφή.

Όμως για μας είναι γνωστοί... Τουλάχιστον οι ηθικοί αυτουργοί.

Δεν είναι τυχαίο, που οι τρομοκράτες θρασύδειλοι εμπρηστές «χτύπησαν» μετά από συγκεντρώσεις των κατοίκων της περιοχής ενάντια στην ασυδοσία των μεταλλείων.

Δεν είναι τυχαίο, που πριν μερικές μέρες η «Κίνηση για τη σωτηρία της Γκιώνας» κατέθεσε ένσταση κατά της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας «ΕΛΜΙΝ Α.Ε.» συμφερόντων Βαρδινογιάννη.

Αποκορύφωμα η «αυθόρμητη» κινητοποίηση δεκάδων εργαζομένων της εταιρείας S&B και υπεργολάβων, στα πλαίσια της συγκέντρωσης στον Αποστολιά Φωκίδας στις 14 Δεκέμβρη 2008, με πληρωμένα τα έξοδα μετακίνησης για αρκετούς.

Στοχοποιούν τους υπερασπιστές της Γκιώνας, για να μπορέσουν άνετα να ρίξουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους και στο περιβάλλον.

Φυσικοί αυτουργοί είναι εκείνοι οι θρασύδειλοι τρομοκράτες, που πιστεύουν ότι οι αγώνες σταματούν με μια πυρκαγιά, πως πάνω από τα συντρίμμια των πατρογονικών εστιών τα στόματα σφραγίζουν και δεν είναι η οργή αυτή που δυναμώνει την πάλη.

Όμως οι κάτοικοι της Καλοσκοπής και των χωριών της Γκιώνας έχουν διαφορετική άποψη. Μια βουβή οργή έχει ήδη ξεσπάσει, που θα γίνει αγανάκτηση και αγώνας.

Ήδη πολλοί προτρέπουν την «Κίνηση για τη σωτηρία της Γκιώνας» να οργανώσει πορεία διαμαρτυρίας. Γι’ αυτούς τους λόγους συνεδριάζει απόψε η συντονιστική επιτροπή των χωριών.

Γκιώνα, 30 Μαρτίου 2009

Η Κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας


--------------------------------------------------------------------------------
Για τους συντάκτες:
Φωτογραφίες: φωτο-1, φωτο-2, φωτο-3, φωτο-4, φωτο-5

Τηλέφωνα επικοινωνίας:
Στέφανος Κόλλιας, 6981310556
Τάσος Αφέντης, 6947838347
Γιώργος Μανούκος, 6944450016
Γιώργος Κόλλιας, 6944604531
Γιωργάκης Κωστής, 6979734591 Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

12 Μαρ 2009

Καινοτόμο σχέδιο οικολογικής τουριστικής ανάπτυξης στην Πελοπόννησο με άξονα τον Ηρακλή

Ο Ηρακλής της UNESCO

Παγκόσμιο Συνέδριο με θέμα τον Ηρακλή διοργανώνεται από 100 εθελοντικές οργανώσεις με επικεφαλής της κοινοπραξίας τον Όμιλο UNESCO Νομού Πειραιά και Νήσων.

"Το μυθικό πρόσωπο του Ηρακλή είναι ένα από τα μεγαλύτερα brand names στν πολιτιστική επιχειρηματικότητα, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο", μας λέει ο πρόεδρος του Ομίλου Γιάννης Μαρωνίτης. "Εάν εξαιρέσουμε την εμπλοκή της θρησκείας στην τέχνη, και τον θρησκευτικό τουρισμό που αναπτύσσεται μέσα από αυτή τη διαδικασία, οι μύθοι του Ηρακλή κυριαρχούν στην πολιτιστική επιχειρηματικότητα"

Η πρόταση με τίτλο "Τόποι, μύθοι και άθλοι του Ηρακλή" αφορά ένα καινοτόμο σχέδιο οικολογικής τουριστικής ανάπτυξης του θεματικού τουρισμού στους αρχαιολογικούς και πολιτιστικούς τόπους που συνδέοντια με τους άθλους του Ηρακλή στην Πελοπόννησο.
(Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 11.3.2009)

Ηράκλεια, Τραχίνα, Πυρά του Ηρακλή, Λιχάδες Νήσοι. Τόποι του Ηρακλή εδώ σε μας, εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους από ανίκανες ηγεσίες και τοπικούς παράγοντες. Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

13 Φεβ 2009

Ερώτηση του Περικλή Κοροβέση στους Υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Ανάπτυξης σχετικά με τα μεταλλεία στην Οίτη

"Η εταιρεία ΕΛΜΙΝ ΑΕ έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για επέκταση εξορυκτικών μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στο βουνό Οίτη, όπου ήδη δραστηριοποιείται. Η περιοχή στην οποία ζητά να εκτείνει τις εξορυκτικές εργασίες βρίσκεται στον άξονα Παύλιανη- Γοργοπόταμος - Υπάτη, σε δασικές εκτάσεις, ακόμα και μέσα στον Εθνικό Δρυμό (οροπέδιο της Λούκας, και "Κοκκινόβραχος"), και περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί Ειδική Ζώνη Προστασίας Βιοποικιλότητας (προστατευόμενες περιοχές από το ΝΑΤURA 2000 και Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την προστασία των πτηνών, αλλά και κοντά σε χωριά και αρχαιολογικούς χώρους (SPA GR 244007).).

Η Οίτη, με βαθιά φαράγγια, δασοσκεπείς πλαγιές και ανοιχτά λιβάδια, αποτελεί σημαντική περιοχή για δασικά είδη, και είδη των ανοικτών ορεινών οικοτόπων. Μέρος της αποτελεί Εθνικό Δρυμό, χιλιάδες στρέμματα αποτελούν Καταφύγιο Άγριας Ζωής και 130.880 στρέμματα της περιοχής καλύπτονται από τη Ζώνη Ειδικής Προστασίας GR2440006. Οι εξορυκτικές εργασίες, όπως έχει δείξει και το παράδειγμα της γειτονικής Γκιώνας που έχει υποστεί τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές από παρόμοιες δραστηριότητες, θα καταστρέψουν το δάσος δημιουργώντας αναγκαστικά, ως εκ της φύσεως των εργασιών, δρόμους, τρύπες και σεληνιακά τοπία με γεωτρήσεις και εξορύξεις, σε 296 σημεία, σε όλο το Β - ΒΑ τμήμα του βουνού, όπως είναι ο σχετικός σχεδιασμός. Η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής θα μεγαλώσει. Αρνητικές επιπτώσεις θα υπάρξουν επίσης στην οικονομική δραστηριότητα της περιοχής, όπου η κυριαρχία του ορυχείου θα οδηγήσει στην ανεργία εκατοντάδες επαγγελματίες και εργαζόμενους στο τουρισμό, στον επισιτισμό, στις οικοδομές, στο εμπόριο και θα δυσκολέψει αγρότες και κτηνοτρόφους, που όλοι τους αποτελούν την παραδοσιακή οικονομία της περιοχής.

Αρμόδιοι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της περιοχής, όπως η Κοινότητα Παύλιανης, ο Δήμος Γοργοποτάμου, ο Δήμος Υπάτης, ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Οίτης, ο Αναγκαστικός Δασικός Συνεταιρισμός Κουβέλου, η Κίνηση Πολιτών για την Προστασία του Περιβάλλοντος στο Βουνό της Οίτης, αλλά και πολιτικά κόμματα και πλήθος περιβαλλοντικών φορέων έχουν ήδη εκφράσει την κατηγορηματική αντίθεσή τους στην εμπορική εκμετάλλευση και την περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. Με βάση τα προαναφερθέντα : Ερωτάται ο κ. Υπουργός

1. Σκοπεύει να λάβει άμεσα μέτρα για τη μη επέκταση της εξορυκτικής δραστηριότητας στην Οίτη, ώστε στο βωμό της οικονομίας να μην πλήττεται το περιβάλλον, η ζωή και η υγεία των κατοίκων της περιοχής;

2. Σκοπεύει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα και ποια για την τόνωση της οικονομίας που δεν σχετίζεται με τα μεταλλεία (γεωργία, τουρισμός);

3. Με ποια συγκεκριμένα μέτρα θα αποκατασταθούν οι όποιες βλάβες έχει υποστεί το περιβάλλον της Οίτης στις περιοχές των εξορύξεων;

4. Προτίθεται να επανεξετάσει τον ισχύοντα μεταλλευτικό νόμο που επιτρέπει αλόγιστη εξορυκτική δραστηριότητα;" Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

9 Ιαν 2009

Απάντηση του ΥΠΕΧΩΔΕ στους Οικολόγους Πράσινους για τα μεταλλεία στη Γκιώνα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
YΠΟYΡΓΕΙΟ ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΠΕΡΙBΑΛΛΟΝΤΟΣ
Δ/ΝΣΗ ΠΕΡ/ΚΟY ΣΧΕΔΙΑΣMΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΓΕΝ. ΠΕΡ/KΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
Ταχ. Δ/νση: Πατησίων 147
Ταχ.Κώδικας:112 51 ΑΘΗΝΑ
FΑX :2108662024
Πληροφορίες: Νικολα Γεώργιος
Τηλέφωνο: 2108645125

Αθήνα 8-12-2008
Α.Π..: 192425/4420

ΠΡΟΣ: Οικολόγοι Πράσινοι
‘Πολιτική Κίνηση Φθιώτιδας’
Πλούτωνος 1 35100 ΛΑΜΙΑ
(Υπόψη κου Στέφ. Σταμέλλου)

ΘEMΑ: Απάντηση σε αίτησή σας

ΣΧET: Η από 28-11-08 αίτησή σας (αρ.πρωτ. ΔΠΣ 192339/4380/1-12-08, 192425/ 4420/1-12-Ο8).


Σε απάντηση της σχετικής σας αίτησης και ότι αφορά τις αρμοδιότητες της Υπηρεσίας μας σας ενημερώνουμε για τα εξής:

A. Έχουν εκδοθεί οι κάτωθι Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις έγκρισης Περιβαλλοντικών όρων:

1. Η με αρ. πρωτ. Κ.Υ.Α. 151657/5189/20.12.2006 Y.ΠE.ΧΩ.Δ.E. YΠ. ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ - ΥΠ. AΓPOΤΙΚHΣ AΝΑΠTYΞΗΣ ΚAΙ ΤPOΦΙMΩN - ΥΠ. EΜΠΟPΙΚΗΣ ΝΑYΤΙΛΙΑΣ για ‘Τροπoπoίηση της υπ’ αρ.πρ. 88470/18.4.01 Κoινής Απόφασης YΠΕΧΩΔΕ – Yπ. Ανάπτυξης «Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για την υπόγεια εκμετάλλευση κοιτάσματος βωξίτη, σε χώρους έκτασης 33.500τ.μ. της εταιρείας «MΕΤΑΛΛEΙΑ BΩΞΙTOY EΛEYΣΙNOΣ Μεταλλευτικαί Bιομηxανικαί και Ναυτιλιακαί Εργασίαι Ανώνυμος Εταιρεία» πoυ Βρίσκονται στη θέση «ΣKΑΣMΑΔA», (Ο.Π 257), του Δημοτικoύ Διαμερίσματoς Προσηλίου Δήμου Άμφισσας Noμoύ Φωκiδας’, από την ΕΛΜΙΝ AΕ.

2. Η με αρ.πρωτ. K.Y.Α. 153173/485Ο/8-11-2Ο06 Y.ΠΕ.ΧΩ.Δ.E. ΥΠ. ΑΝAΠΤYΞΗΣ & YΠ' ΑΓPΟTΙΚΗΣ AΝΑΠΤYΞHΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ «Έγκριση Περιβαλλοντικών όρων, για την υπόγεια εκμετάλλευση βωξίτη της εταιρείας ‘’ΕΛΜΙΝ Α.Ε’’ σε δυο χώρους συνολικής έκτασης 72.562 τ.μ. (Ο.Π. 255) που βρiσκoνται στις θέσεις ‘’Βραίλα’’ Δ.Δ. Kαλοσκoπής Δήμου Γραβιάς και ‘’Καψiτσα’’ Δ.Δ. Προσηλίου Δήμου Άμφισσας, Νομού Φωκίδας» από την ‘’EΛMΙN Α.Ε..

3. H με αρ.πρωτ.oικ.106978/12-3-2003 K.Y.Α. Y.ΠΕΧΩ.ΔΕ, YΠ. ΑΝΑΠΤYΞΗΣ & - YΠ. ΓEΩPΓΙΑΣ «Έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εκμετάλλευση κοιτάσματος βωξίτη, σε έκταση 19.000 τ.μ., με παράλληλη αποθήκευση των στείρων εκμετάλλευσης σε χώρο επιφάνειας 62.733τ.μ. που βρίσκονται στη θέση ‘’ΚΑΝΙΑΝΗ Ζ’’ Δήμου Γραβιάς, Νομού Φωκίδας» από την ‘’S&B Bιομηχανικά Ορυκτά. Α.Ε’’

4. Η με αρ. πρωτ. 176598/4446/22-12-03 ΚΥΑ YΠΕΧΩΔΕ - YΠ. ΑΝΑΠΤYΞΗΣ - ΥΠ. ΓΕΩPΓΙΑΣ «Έγκριση περιβαλλοντικών όρων για τα ακόλουθα έργα και δραστηριότητες:
α) Kύριο έργο:
Εκμετάλλευση κοιτασμάτων, βωξίτη της σε χώρους συνολικής έκτασης 9.244.492,80 m2 στους μεταλλευτικούς τομείς : BΤ 1, BΤ 2/Ι, ΒΤ 2/ΙΙ, ΒΤ 3/Ι, ΝΤ Ι, ΝΤ 3/Ι, NΤ 3/ΙΙ, που βρίσκονται στα διοικητικά όρια των Κοινοτήτων Aγίου Γεωργίoυ, Αγίας Ευθυμίας, Αποστολιάς, Βάργιανης, Γραβιάς, Καλοσκοπής, Καστελλίων, Οινοχωρίου, Πανουργιά, Προσηλίου, Καρουτών και των δήμων Άμφισσας και Λιδoρικίoυ τoυ Νομoύ Φωκίδας.
β) Συνοδά αυτού έργα και δραστηριότητες:
1. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης χωματουργικών μηχανημάτων
2. Εγκαταστάσεις υπέργειων δεξαμενών αποθήκευσης πετρελαίων και αντλιών
3. Yποσταθμοί ηλεκτρικής ενέργειας και σταθμών παραγωγής πεπιεσμένου αέρα
4. Εφεδρικό ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος
5. Κεντρικό συνεργείο
6. Ξυλουργείο
7. Δασικοί δρόμοι για την εξυπηρέτηση των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων από την εταιρεία «S&B Bιομηχανικά ορυκτά Α.E.»


B. Έχουν υποβληθεί και βρίσκονται σε διαδικασία αξιολόγησης, σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας τα κάτωθι:
1. Η με αρ.πρωτ. 184407/1379/18-04-2008 κατατεθεiσα Μ.Π.E., για την εκμετάλλευση υπόγειου μεταλλείου βωξίτη, στη θέση ‘’Αρκουδότρυπα’’, τoυ Δ.Δ. Καλοσκοπής. Δήμου Γραβιάς, Νομού Φωκίδας, σε έκταση 47.859,57 τ.μ, από την ‘’EΛΜΙΝ Α.Ε.’’.
2. Η με αρ.πρωτ. 184408/138Ο/18-4-08 κατατεθεiσα M.Π.E. για ερευνητικές γεωτρήσεις για βωξίτες στη Γκιώνα στους Δήμους Καλλιέων, Γραβιάς και Αμφίσσης από την εταιρεία ‘’ΕΛΜΙΝ Α.Ε.’’.
3. Η με αρ. πρωτ. 164842/1133/13-3-07 κατατεθεiσα M.Π.E. για την εκμετάλλευση (υπόγεια) κοιτασμάτων βωξίτη σε χώρους συνολικής έκτασης 30.299,20 τ.μ., πoυ βρiσκονται στη θέση ‘’Τσιμπόγιαννος’’ Δ.Δ. Καλοσκοπής, Δήμου Γραβιάς, Νομού Φωκίδας (Ο.Π. 256), από την «ΕΛΜΙΝ ΑΕ»
4. Ο με αρ. ττρωτ. 174676/4592/27-11-07 κατατεθείς φάκελος για την ανανέωση – τροποποίηση της με αρ. πρωτ. Ι76598/4446/22-Ι2-03 ΚYΑ, από την «ΕΛΜΙΝ ΑΕ»

Ως προς τα χρονοδιαγράμματα εκμετάλλευσης – αποκατάστασης των διαφόρων μεταλλευτικών θέσεων, αυτά αναλύονται στις υποβληθείσες ΜΠΕ, όπου και αναφέρονται εάν πρόκειται για νέες εκμεταλλεύσεις, υφιστάμενες εκμεταλλεύσεις ή θέσεις όπου έχει περατωθεί η εκμετάλλευση και βρίσκονται στο στάδιο της τελικής αποκατάστασης.


Για οποιαδήποτε άλλη σχετική πληροφορία παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με την Υπηρεσία μας



Εσωτερική διανομή:
- Αρχείο Δ/νσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού
- Xρoνoλ. Aρχείο
- Τμήμα Γενικών Περιβαλλοντικών Θεμάτων
- Νικόλα Γ. 5- 12-08
- Παπακων/νου Χρ.
- Καραθανάσης Χαρ.

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Γ.Mανούρης
Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...

4 Ιαν 2009

Ως πότε θα επιμένουν για τα μεταλλεία στην Οίτη;

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Πλούτωνος 1, ΤΚ 35100, Λαμία
Τηλ.: 22310-21007, 6977261256
e-mail: sstamell@otenet.gr
http://oikologoi-prasinoi-fthiotidas.blogspot.com

Μεταλλευτική δραστηριότητα στην Οίτη ή βιωσιμότητα και αειφορία

Λαμία, 4/1/2009

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει τόσο η δήλωση του Γ.Γ. Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας κ. Αθ. Σκορδά όσο και η ανακοίνωση της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Φθιώτιδας με αφορμή την απόφαση του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ Κιλτίδη, για τη νομιμότητα της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη θέση «Κοκκινόβραχος» Μεξιατών της Οίτης.

Ο κ. Σκορδάς διαβεβαιώνει ότι ο σκληρός πυρήνας (εισήγαγε ήδη μια καινούργια έννοια στη δασική ορολογία, τον «σκληρό πυρήνα») του Εθνικού Δρυμού Οίτης δεν κινδυνεύει από τη μεταλλευτική δραστηριότητα, αμφισβητώντας στην ουσία τον υφυπουργό, ενώ τάσσεται «αλληλέγγυος στις προσπάθειες περιβαλλοντικών οργανώσεων να προστατεύσουν το περιβάλλον» σημειώνοντας πως «και η πολιτική της περιφέρειας έχει τον ίδιο στόχο που δεν αποκλείει όμως την επιχειρηματικότητα».

Του θυμίζουμε ότι ο αγώνας για την προστασία της Οίτης δεν αποτελεί αποκλειστικότητα των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Η άμεση απειλή μετατροπής της Οίτης σε μια νέα Γκιώνα είναι πια αντιληπτή από το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων της Οίτης, οι οποίοι και πρωτοστατούν στον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία, οργανώνονται σε κινήσεις πολιτών και επιθυμούν να διαμορφώσουν οι ίδιοι το μέλλον του τόπου τους συνεκτιμώντας την ανάγκη για ένα υγιές περιβάλλον και την ανάγκη για επιχειρηματική δραστηριότητα προσαρμοσμένη στις τοπικές συνθήκες. Δηλαδή, επιχειρηματικότητα που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας για τους ίδιους και τα παιδιά τους διαφυλάσσοντας, όμως, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής τους, καθώς θα πηγάζει και θα εξαρτάται από αυτά.

Σε ποια επιχειρηματικότητα αναφέρεται ο κ Γενικός, που θα είναι συμβατή με ένα κατεστραμμένο περιβάλλον, με τις ανεπανόρθωτες ζημιές στο δασικό οικοσύστημα και στο τοπίο; Δυστυχώς η μεταλλευτική δραστηριότητα, που προκρίνεται, δεν αφήνει περιθώρια για την ιδιωτική πρωτοβουλία στους κατοίκους των χωριών.

Η ΝΕ ΠΑΣΟΚ Φθιώτιδας από την άλλη, σε μια προσπάθεια αντιπολίτευσης για εντυπωσιασμό, δεν προτείνει τίποτα άλλο, παρά τη συνέχιση και την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην Οίτη, ακόμα και μέσα στον Εθνικό Δρυμό. Με την απάντηση στον κ. Κιλτίδη φροντίζει να ταυτίσει τη μεταλλευτική δραστηριότητα με την απασχόληση και προσπαθεί να επικεντρώσει το πρόβλημα στο «Μεταλλευτικές ζώνες, ορθοί περιβαλλοντικοί όροι, έλεγχος αποκατάστασης περιβάλλοντος, περιβαλλοντικές επενδύσεις στις υποβαθμισμένες περιοχές, σχέδια ανάπτυξης». Η ουσία της θέσης του ΠΑΣΟΚ όμως είναι στο «η αλυσίδα παραγωγής έχει και περιβαλλοντικές επιπτώσεις» και ξεπλέκει μ’ αυτό.

Ας ξεκαθαρίσει όμως το τι λέει. Άλλα λέει η Νομαρχιακή του Επιτροπή, άλλα ο επικεφαλής της παράταξης στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, άλλα τα στελέχη του στους περιβαλλοντικούς φορείς, άλλα τα στελέχη και τα μέλη του στα Δημοτικά Συμβούλια και στα χωριά της Οίτης. Παρά ταύτα δεν μας προκαλεί εντύπωση η στάση τους. Στα τόσα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ τα αρμόδια υπουργεία και η Περιφέρεια δεν μπήκαν ποτέ στη λογική να δουν σοβαρά την προστασία της Οίτης, να διαμορφώσουν δομές περιφερειακής ανάπτυξης, που θα δώσουν πραγματικό στήριγμα στην επιχειρηματικότητα των κατοίκων της και να φροντίσουν για τον καθορισμό των μεταλλευτικών ζωνών, που τώρα επικαλούνται. Δεν φρόντισαν καν για τον καθορισμό των ζωνών προστασίας του Εθνικού Δρυμού περιμετρικά του πυρήνα, ούτε για τη λειτουργία του Φορέα Διαχείρισης της Οίτης, ούτε για τη διεύρυνση της προστασίας σε σημαντικά οικοσυστήματα του βουνού, όπως τόσοι και τόσοι επιστήμονες – υπάλληλοι των υπουργείων εισηγούνταν στις αρχές.

Η τύχη των εργαζομένων στον μεταλλευτικό τομέα, αποτελεί τόσο για τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας όσο και για τη ΝΕ του ΠΑΣΟΚ ένα καλό άλλοθι για να αποφύγουν να τοποθετηθούν με σαφήνεια πάνω στο καίριο θέμα της βιώσιμης ανάπτυξης και στους τρόπους και τα μέσα με τα οποία θα την επιτύχουμε.

Οι απολύσεις αυτές τις μέρες τόσο στη ΛΑΡΚΟ όσο και στο Αλουμίνιο της Ελλάδας στα Άσπρα Σπίτια, αλλά και η ιστορική διαδρομή των μεταλλευτικών εταιρειών στην Ελλάδα, δείχνουν πόσο επισφαλείς είναι οι θέσεις εργασίας στον τομέα αυτόν. Αυτό που είναι σίγουρο είναι η καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον, η μη αποκατάσταση του τοπίου και η ασυδοσία. Με τέτοια πολιτική ο πιο εύκολος δρόμος είναι η αποδοχή της σημερινής κατάστασης και η εκμετάλλευση της εργασιακής ανασφάλειας των εργαζομένων, αφού ως τώρα απέτυχαν να τους προσφέρουν κάτι καλύτερο.

Καλούμε λοιπόν τόσο την Περιφέρεια όσο και τα πολιτικά κόμματα να τοποθετηθούν σχετικά με το τι μέλλον σχεδιάζουν – επιθυμούν γι’ αυτούς τους εργαζόμενους και για την Οίτη. Επιθυμούν άραγε τις πρόσκαιρες αλλά και επισφαλείς θέσεις εργασίας στα μεταλλεία με τις γνωστές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής ή να διατεθούν κίνητρα απασχόλησης σε άλλους τομείς, πράσινους και φιλικούς στο περιβάλλον, που θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα στην περιοχή της Οίτης και την υγεία των ίδιων των εργαζομένων και των κατοίκων; Διαβάστε περισσότερα σ' αυτό το άρθρο...